Death doom
Z Wikipedii
Death doom to podgatunek doom metalu, często też nazywanym drugofalowym doom metalem, albo po prostu doom metalem. Muzyka ta miała początki w końcu lat 80./początku lat 90., najlepiej rozwijała się w połowie lat 90.
Prekursorami death doomu byli członkowie z tak zwanej Wielkiej Trójcy z Peaceville, w skład której wchodzili: My Dying Bride, Paradise Lost oraz Anathema.
Deathdoom to połączenie doom metalu i death metalu, polega na graniu w bardzo wolnych, niemal marszowych tempach, w połączeniu z bardzo głębokim i wolnym growlem, częstym występowaniem instrumentów smyczkowych i klawiszowych oraz bardzo smutnymi lirykami, depresyjnymi melodiami i ogólnie ponurym klimatem.
