Dionizjos Starszy
Z Wikipedii
Dionizjos Starszy – żył w latach 430 p.n.e. – 367 p.n.e., tyran Syrakuz od 405 p.n.e. aż do śmierci.
Swą władzę opierał na najemnej armii, którą zjednał sobie regularną wypłatą żołdu i nadaniami gruntów. Niemal cały okres swego panowania toczył wojny z Kartaginą, która ze swych posiadłości w zachodniej części Sycylii zagrażała miastom greckim na wyspie. Ostatecznie, zmuszony do pokoju, musiał porzucić plany podbicia całej wyspy, utrzymując panowanie jedynie nad jej wschodnią częścią.
Dzięki rozbudowie floty udało się Dionizjosowi opanować niektóre miasta Wielkiej Grecji i przejąć kontrolę nad Morzem Adriatyckim i Tyrreńskim. Syrakuzy przechodziły wówczas okres rozkwitu dzięki łupom wojennym, rozwojowi gospodarki i handlu, a samo miasto zostało rozbudowane.
Słynny z okrucieństwa i braku skrupułów, był jednocześnie jak inni wielcy tyrani Starożytności protektorem nauki i sztuki, na jego dworze gościli jakiś czas Platon i Arystyp. Po Dionizjosie Starszym władzę w Syrakuzach przejął jego syn, Dionizjos Młodszy.
Zobacz też: Miecz Damoklesa
