Dominacja w zarządzaniu
Z Wikipedii
Dominacja jest to jedna z metod rozwiązywania konfliktów zaprezentowana przez Mary Parker Follett na konferencji Bureau of Personnel Administration w styczniu 1925. Owa metoda rozwiązywania konfliktów została podana jako pierwsza przed kompromisem i integracją.
Metoda ta polega na wykorzystaniu swojej siły, czy to pochodzącej z ustaleń formalnych, czy też innych, aby rozwiązać konflikt na swoją korzyść. Jest to zwykłe narzucenie woli jednostce, która jest z nami w konflikcie. Metoda ta może być użyta do wielu rodzajów konfliktów: konfliktu między dwoma jednostkami, jednostką i grupą, grupami, przy założeniu że jedna z nich ma wyższą pozycję umocowaną formalnie lub umocowaną tradycyjnie w rozumieniu Fayola.
Taka metoda rozwiązywania konfliktu organizacyjnego, czy innego, jest uznawana za najgorszą z możliwych, gdyż owszem, konflikt zostaje rozwiązany, jednak nie jego podłoże. Jednostka zdominowana czuje się przegrana i może się w niej rozwijać niechęć do osoby, która rozwiązała konflikt poprzez dominację. Jest to metoda, owszem, wygodna, jednak prowadzi ona do zbyt wielu zagrożeń jak: rozpad zespołu, a szczególnie utrata zaufania do jego przywódcy, wytworzenie się wrogich organizacji grup nieformalnych - klik. Takie rozwiązywanie konfliktów nie jest zalecane, gdyż uznawane jest za niekonstruktywne. Nie prowadzi przykładowo do wytworzenia nowych funkcjonalnych metod postępowania w rozumieniu Obłója, które mogłyby stać się składnikami budowy przewagi strategicznej. Zalecaną metodą rozwiązywania konfliktów jest integracja.
[edytuj] Zobacz też
- "Dynamic Administration: The Collected Papers of Mary Parker Follett" - Routledge; 1. edycja 2003
