Donn Eisele
Z Wikipedii
Donn Fulton Eisele (ur. 23 czerwca 1930 w Columbus, stan Ohio, zm. 2 grudnia 1987 w Tokio), pułkownik lotnictwa, astronauta amerykański.
Spis treści |
[edytuj] Wykształcenie oraz służba wojskowa
- 1948 - ukończył szkołę średnią (West High School) w Columbus.
- 1952 – został absolwentem Akademii Morskiej Stanów Zjednoczonych (United States Naval Academy) otrzymując licencjat z astronautyki. Po zakończeniu nauki w akademii wybrał służbę w lotnictwie wojskowym. Szkolił się w bazach lotnictwa: Goodfellow AFB w Teksasie, Williams AFB w Arizonie i Tyndall AFB na Florydzie.
Służył w bazie Ellsworth AFB w Dakocie Południowej.
- luty 1954 uzyskał kwalifikacje pilota wojskowego.
- 1954 – 1956 odbywał służbę w Libii w Wheelus Air Base
- listopad 1961 – szkolił się w szkole wojskowych pilotów doświadczalnych (Air Force Aerospace Research Pilot School). Po zakończonym szkoleniu służył jako instruktor.
- 1962 – w Instytucie Technologii Lotnictwa Stanów Zjednoczonych (Air Force Institute of Technology) w bazie lotniczej Wright-Patterson (Wright-Patterson AFB) otrzymał stopień magistra w dziedzinie astronautyki. Pozostał w bazie gdzie był inżynierem ds. silników rakietowych oraz broni lotniczo-kosmicznej.
Później do momentu zakwalifikowania się do grupy astronautów był pilotem doświadczalnym i inżynierem w Air Force Special Weapons Center (Centrum Broni Specjalnych Lotnictwa) w bazie lotniczej Kirtland AFB, stan Nowy Meksyk.
- czerwiec 1972 w stopniu pułkownika przechodzi do rezerwy.
Jako pilot wylatał ponad 4 200 godzin, z czego 3 600 na samolotach odrzutowych.
[edytuj] Kariera astronauty
- 18 października 1963 – został wybrany do trzeciej grupy astronautów NASA (NASA 3).
- 1965 – był mianowany pilotem podstawowej załogi (dowodzonej przez G. Grissoma) pierwszego załogowego lotu realizowanego w ramach programu Apollo.
- 1966 - podczas treningu w stanie nieważkości w czasie jednego z lotów po trajektorii parabolicznej złamał bark i wycofano go do załogi rezerwowej. W podstawowym składzie zastąpił go Roger Chaffee.
- 11 – 22 października 1968 odbył lot kosmiczny na statku Apollo 7.
- 1969 – był w załodze rezerwowej misji Apollo 10.
- 1970 – pomimo, że był przewidywany do jednej z załóg podstawowych lotów Apollo 13 lub Apollo 14 nie dostał nominacji. Zaważył na tym jego konflikt z kierownikiem lotu misji Apollo 7 którym był wówczas Christopher Kraft.
Wówczas opuścił korpus astronautów NASA.
- 1970 – 1972 – był doradcą technicznym ds. lotów załogowych w NASA Langley Research Center.
- 1 czerwca 1972 – Donn Eisele opuścił NASA.
[edytuj] Loty załogowe
Start do pierwszej załogowej misji programu Apollo oznaczonej jako Apollo 7 odbył się 11 października 1968 roku. Dowódcą w czasie tego lotu był Walter Schirra, Donn Eisele pilotem modułu dowódczego a Walter Cunningham pełnił nominalną funkcję pilota modułu księżycowego (nie było podczas lotu pojazdu LM - jego rolę pełnił balast). Najważniejszym zadaniem jakie stało przed astronautami było przetestowanie w warunkach realnego lotu kosmicznego nowego statku załogowego, którym amerykanie mieli lecieć w kierunku Księżyca. Podczas lotu przeprowadzono m.in. symulację manewru wyciągania lądownika księżycowego z członu S-IVB. Z powodu ogromnie napiętego programu lotu wielokrotnie dochodziło do sprzeczek pomiędzy kontrolą lotu a astronautami. Celował w tym dowódca misji Walter Schirra. W pewnym momencie astronauci wręcz odmówili wykonywania poleceń z Ziemi. Skończyło się to dla nich źle, ponieważ żaden z astronautów już nigdy nie poleciał w kosmos. Wodowanie statku 22 października 1968 roku, choć odbyło się tylko w odległości 500 metrów od zaplanowanego, miało nietypowy przebieg. Kapsuła Apollo 7 ustawiła się w wodzie dziobem do dołu. Sytuację do normy przywróciło dopiero wypełnienie gazem balonów przytwierdzonych do korpusu statku.
[edytuj] Po opuszczeniu NASA
Po opuszczeniu NASA Eisele w latach 1972 – 1974 był szefem oddziału Amerykańskiego Korpusu Pokoju (U.S. Peace Corps) w Tajlandii. Po powrocie z Tajlandii zajął się prywatnym biznesem, pracował na stanowiskach kierowniczych w firmach: Marion Power Shovel Co. oraz Trans Carib Air. W latach 1980 – 1981 był wiceprezesem ds. inwestycji firmie Drexel Burnham Lambert. Od 1981 przez 5 lat był administratorem firmy Oppenheimer & Co. Na Florydzie. Ostatnim miejscem pracy D. Eisele była firma Prudential Bache Securities w Fort Lauderdale na Florydzie.
Razem z żoną Susan napisał dla dzieci książkę o lotach kosmicznych. Ponadto pisał do gazet artykuły o charakterze technicznym i biograficznym.
Zmarł 2 grudnia 1987 w wieku 57 lat w Tokio, gdzie przebywał w podróży służbowej. Przyczyną śmierci był atak serca.
[edytuj] Nagrody i odznaczenia
- Legion of Merit
- Air Force Distinguished Flying Cross
- NASA Exceptional Service Medal
- Astronaut Wings
- Nagroda Haley'a Amerykańskiego Instytutu Aeronautyki i Astronautyki (1969)
[edytuj] Wykaz lotów
| Loty kosmiczne, w których uczestniczył Donn F. Eisele. | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| № |
|
|
|
|
|
| 1 |
|
|
|
|
|
| Łączny czas spędzony w kosmosie — 10 dni 20 godzin 9 minut i 3 sekundy | |||||
