Driada
Z Wikipedii
Driady – żeńskie duchy drzew w mitologii greckiej. Nazwa pochodzi od greckiego słowa drys - dąb. Dokładniej więc driady są nimfami dębów, choć słowa tego używa się obecnie w odniesieniu do wszystkich drzewnych nimf.
Oprócz mitologii, driady pojawiają się również w literaturze i grach fantasy.
[edytuj] Cykl wiedźmiński
W cyklu wiedźmińskim Andrzeja Sapkowskiego driady lub dziwożony to tajemnicze mieszkanki świętego i prastarego lasu Brokilon.
Charakterystyczne dla nich jest zielonkawe zabarwienie skóry. Driady są wyznawczyniami kultu matki natury. Stronią od innych ras i zabijają niemal każdego, kto naruszy ich święty las. Starają się nie włączać do konfliktów i tłumaczą to tym, że natura jest wieczna i będzie trwać nawet po wojnach.
Ich społeczność składa się tylko z kobiet. Młode driady rodzą się z uświęconych związków z elfami lub ludźmi, przy czym zawsze rodzą się dziewczynki. Driady są bezwzględne, mistrzowsko władają łukiem oraz potrafią poruszać się bezszelestnie po lesie.
