Drzewo łojowe
Z Wikipedii
| Drzewo łojowe | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | ukęślowe |
| Rząd | wilczomleczowce |
| Rodzina | wilczomleczowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Sapium sebiferum | |
Łojowe drzewo (Sapium sebiferum), zwane także smokrzynem łojodalnym lub maścierzą łojodalną - drzewo z rodzaju wilczomleczowatych. Pochodzi z wschodniej Azji, występuje przede wszystkim we wschodniej części kontynentalnych Chin, w Japonii i na Tajwanie. Występuje również w południowej części Stanów Zjednoczonych jako gatunek inwazyjny, gdzie roślinę sprowadzono w czasach kolonialnych.
[edytuj] Charakterystyka
Liście drzewa są romboidalne (rzadziej sercowate), całobrzegie, długoogonkowe. Ulistnienie jest naprzemianległe. Liście są jasnozielone a ich spodnia strona jest nieco wyblakła. Jesienią zmieniają barwę na jasnożółtą, pomarańczową, purpurową lub czerwoną. Roślina jest jednopienna - na jednym drzewie występują kwiatostany męskie i żeńskie. Żółtozielone lub białe kwiatostany drzewa występują w gronach długości około 20 cm.
Owoce rośliny, zawierające trzy liścienie kuliste torebki, podczas rozwoju zmieniają barwę z zielonej na czarnobrązową. Nasiona otoczone są woskowatą, tłustą, białą otoczką.
[edytuj] Zastosowania
Na rodzimych terenach drzewa z tłustej otoczki nasion produkuje się tzw. "chiński łój" wykorzystywany do wytworu świec i mydła, natomiast z liści produkuje się czarny barwnik i używane są w ziołolecznictwie do leczenie czyraków. Łój może posłużyć również jako olej roślinny.
Drzewo produkuje nektar, co czyni z niego dobrą roślinę miododajną.
Pozostałe części drzewa są toksyczne. Drewno jest wykorzystywane w przemyśle meblarskim.
Roślina jest bardzo ozdobna, szybko rośnie i daje dużo cienia. Szczególnie sprawdza się jako roślina ozdobna na obszarach o dużej amplitudzie temperatur. Jesienią liście drzewa przybierają wiele kontrastujących ze sobą barw.
