Emigracja wewnętrzna
Z Wikipedii
Emigracja wewnętrzna to termin z zakresu psychologii oznaczający dobrowolne wycofanie się jednostki z udziału w życiu publicznym. Emigracja wewnętrzna ma najczęściej miejsce w państwach totalitarnych i autorytarnych gdzie emigracja jednostek jest uniemożliwiona lub znacznie utrudniona.
Osoba na emigracji wewnętrznej koncentruje sie na sobie i swojej rodzinie i znajomych izolując się od reszty społeczeństwa.