Fernando de Araujo
Z Wikipedii
Fernando Lasama de Araujo (ur. 26 lutego 1963, w Manutasi, dystrykt Ainaro), polityk, przewodniczący Partii Demokratycznej, obecnie największej partii opozycyjnej w Timorze Wschodnim.
[edytuj] Biografia
W 1975 Lasama był świadkiem morderstwa 18 członków swojej rodziny podczas pierwszych dni indonezyjskiej inwazji na Timor Wchodni. Ukończył szkołę średnią w Dili, następnie w latach 1985-1989 studiował literaturę na Uniwersytecie Bali.
W 1988 założył RENETIL (Resistencia Nacional dos Estudantes de Timor-Leste), największy niezależny ruch studencki w Indonezji, będący jednocześnie tajną organizacją polityczną zrzeszającą studentów z Timoru Wschodniego. Od czerwca 1988 do 2000 był sekretarzem generalnym organizacji.
W listopadzie 1991 Lasama został aresztowany i osadzony w areszcie w Bali przez idonezyjskie władze. We wrześniu 1992 został skazany i osadzony w więzieniu w Dżakarcie. Spotkał tam innego dysydenta, obecnego prezydenta Xananę Gusmao. W 1992 został "Więzniem Sumienia" Amnesty International oraz został odznaczony nagrodą Reebok Human Rights Award. Więzienie opuścił w grudniu 1998, po obaleniu w Indonezji prezydenta Suharto.
W 1999 Lasama zaangażował się w działalność CNRT (Narodowa Rada Ruchu Oporu Timoru Wchodniego, Conselho Nacional Resistencia de Timor-Leste), dążącego do uzyskania niepodległoći od Indonezji. Był odpowiedzialny za planowanie oraz działania koordynacyjne i informacyjne.
W latach 1999-2001 Lasama wznowił działalność dydaktyczną na Uniwerzytecie Melbourne w Australii. Po powrocie do Timoru Wschodniego, w czerwcu 2001 założył Partię Demokratyczną. W wyborach generalnych w sierpniu 2001 partia uzyskała 8,7% poparcia i 7 miejsc w Parlamencie Narodowym, stając się główną siłą opozycyjną w stosunku do partii FRETILIN. W październiku 2001 Lasama objął stanowisko wicepremiera spraw zagranicznych. Urząd zajmował do maja 2002, gdy opuścił całkowicie rząd. We wrześniu 2006 został ponownie wybranym przewodniczącym Partii Demokratycznej.
Fernando de Araujo wziął udział w wyborach prezydenckich w kwietniu 2007. Według wstępnych wyników, w pierwszej turze wyborów 9 kwietnia 2007 zajął trzecie miejsce z wynikiem około 29%, za Francisco Guterresem oraz premierem José Ramos-Hortą.
