Flaga Tybetu

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Flaga Tybetu, opracowana przez Dalajlamę XIII, była w latach 1912-1950 byłą flagą niepodległego Tybetu. Po inwazji Chińczyków na Tybet w 1950 używanie lub posiadanie flagi zostało w nim zakazane, gdyż symbolizowała ona jego wolność. W 1958 została ustalona jako oficjalna flaga Tybetańskiego Rządu na Wygnaniu. Dziś jest powszechnie przyjętym symbolem walki Tybetu o niepodległość.

Flaga Tybetu ma proporcje 2:3.

[edytuj] Symbolika flagi

Biała góra na środku flagi symbolizuje Himalaje, góry w które oddzielają Tybet od Subkontynentu Indyjskiego;
Sześć czerwonych pasów na niebieskim niebie to sześć plemion tybetańskich: Se, Mu, Dong, Tong, Dru i Ra;
- pasy te wychodzą od wspólnego punktu - słońca, które symbolizuje wolność, dharmę, dostatek, szczęście i równość wszystkich ludzi;
- pasy przecinają się z niebem - symbolizuje to nieprzerwaną ochronę, którą zapewniają bóstwa buddyjskie tybetańskim plemionom;
Dwa śnieżne lwy podtrzymujące trójkolorowy klejnot symbolizują równowagę między życiem duchowym a świeckim;
- trójkolorowy klejnot podtrzymywany przez lwy symbolizuje szacunek Tybetańczyków dla Trzech Najwyższych Klejnotów Buddyzmu: Buddy, Dharmy i Sanghi;
- dwukolorowy, wirujący klejnot trzymany przez lwy na dole symbolizuje równowagę jin i jiang, a także oddanie Tybetańczyków dyscyplinie etycznego postępowania - przestrzeganiu Dziesięciu Wzniosłych Cnót i Szesnastu Rodzajów Prawości;
Żółta (lub złota) otoczka flagi symbolizuje rozprzestrzenianie się i rozwkit nauk Buddy, które "podobne są czystemu złotu".