Franciszka Urszula Radziwiłłowa
Z Wikipedii
| Franciszka Urszula Radziwiłłowa z Wiśniowieckich |
|
 Franciszka Urszula Radziwiłłowa z Wiśniowieckich |
|
| Herb | Korybut
 |
| Data urodzenia | 13 lutego 1705 |
| Miejsce urodzenia | Czartorysk |
| Data śmierci | 23 maja 1753 |
| Miejsce śmierci | Pucewicze |
| Rodzina | Radziwiłł, Wiśniowieccy |
| Rodzice | Janusz Antoni Wiśniowiecki Teofila Leszczyńska |
| Małżonek | Michał Kazimierz Radziwiłł Rybeńko |
| Dzieci | Janusz Tadeusz Radziwiłł Karol Stanisław Radziwiłł Teofilia Konstancja Radziwiłł Katarzyna Karolina Radziwiłł |
Franciszka Urszula Radziwiłłowa, ks., (ur. 13 lutego 1705 w Czartorysku, na Wołyniu, 23 maja 1753 w Pucewiczach koło Nowogródka), córka Janusza Korybuta, ks. Wiśniowieckiego, żona Michała Kazimierza „Rybeńko”, matka Karola „Panie Kochanku”.
Poza „Listami do męża pisanymi” (ok. 1728), „Przestrogami córce mojej Annie Marii” (1738), poza dziełkiem „O obowiązkach żołnierza chrześcijańskiego” (1748) była autorką 16 utworów scenicznych, drukowanych w 1754 roku jako „Komedie i tragedie przednio dowcipnym wynalazkiem, wybornym wiersza kształtem, bujnością rzeczy i poważnymi przekładami znamienite”. Podczas gdy pierwsze z tych utworów noszą na sobie wyraźne piętno baroku, w utworach pisanych u schyłku życia przejawia się naśladownictwo form nowych. Tak np. utwór: „Złoto w ogniu” („Cnota wypróbowana”), pochodzący z 1750 r., zawiera całą scenę wyjętą i przerobioną z Moliera „Szkoły kobiet”. Najważniejsze są trzy parafrazy Moliera „Le Medecin malgrM lui” („Gwałtem doktór”), „Les Prerieuses ridicules” („Komedia wytwornych i śmiesznych dzieweczek”), oraz balet „Les Amants magnifiques” („Przejrzane nie mija”).
Radziwiłłowa stwarza swe przeróbki mechanicznie, bez ukrytej myśli głębszej i intencji reformy, wzmiankowane komedie mają pierwszorzędne znaczenie jako pierwociny teatru molierowskiego w Polsce.
