Gęstość optyczna

Gęstość optyczna

jako parametr mierzonego materiału
- Gęstość optyczna dla materiałów przezroczystych to wielkość fizyczna równa logarytmowi dziesiętnemu stosunku intensywności światła padającego na badany materiał (I_p) do intensywności światła po przejściu tego materiału (I_k), zwana inaczej absorbancją lub ekstyncją: $A\ = \log (I_p/I_k)$
- Gęstość optyczna dla materiałów nieprzezroczystych to wielkość fizyczna równa logarytmowi dziesiętnemu stosunku intensywności światła odbitego do intensywności światła padającego na badany materiał.
jako parametr urządzeń
- Gęstość optyczna to jeden z podstawowych parametrów mówiących o jakości skanera. Oznacza zdolność rozróżniania szczegółów w najciemniejszych miejscach obrazu (a pośrednio także w najjaśniejszych). Gwarowo parametr ten nosi nazwę dynamika skanera. Za profesjonalne skanery można uważać te od D=3,2 w górę. Dokładnie parametr ten oznacza maksymalną gęstość optyczną rozróżnialną przez skaner, ponieważ istnieje również (rzadko podawany) parametr zakresu gęstości optycznych skanera mówiący o zdolności rozróżniania miejsc zarówno najciemniejszych (o największej gęstości), jak i tych najjaśniejszych.

[edytuj] Przykłady pomiaru gęstości optycznej

dla materiałów przezroczystych:

pomiar czarno-białych klisz poligraficznych, mówiący o stopniu zaczernienia (krycia) kliszy po procesie naświetlania w naświetlarce i wywołaniu. Pomiaru dokonuje się densytometrem na powierzchni całkowicie zaczernionej, a więc pozbawionej rastra. Inaczej mówiąc, jest to parametr mówiący o przepuszczalności światła przez całkowicie zaczernioną kliszę. Pomiaru g.o. dokonuje się w celu kalibracji naświetlarki (poprzez wstawienie odpowiednich wartości do oprogramowania sterującego naświetlarką). Wartość D=0 oznacza pełną przepuszczalność światła, D=1 to 10% przepuszczalności, D=2 to 1%, D=3 to 0,1% itd. Istnieje również "ręczna" metoda pomiaru g.o., nieformalna i oczywiście bardzo niedokładna, polegająca na obserwacji typowej żarówki przez zaczernioną kliszę - zaczernienie jest wystarczające, gdy widać samo włókno żarówki bez poświaty.
dla materiałów nieprzezroczystych:

pomiar luster lub zadrukowanych materiałów. Przy pomiarze druków mierzona jest gęstość optyczna warstwy farby. Dlatego eliminuje się wpływ podłoża na wynik przez kalibrację urządzenia do podłoża, na którym dokonywany jest pomiar. Standardowo densytometry używane w poligrafii wyposażone są w filtry czerwony, żółty i niebieski umożliwiające dokonywanie wybiórczego pomiaru gęstości optycznej barw magenta, yellow, cyjan.