Ganek (szczyt)
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
Ganek (szczyt) | |
![]() Szczyty głównej grani Tatr (od lewej): Ganek, Wysoka, Rysy, przed Gankiem - Młynarz |
|
Państwo | Słowacja, Europa |
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Wysokość | 2 459 m n.p.m. |
Szerokość geograficzna | 49°10' 27'' N |
Długość geograficzna | 20°06' 16'' E |
Data zdobycia | 1895 |
Zdobyta przez | Klemens Bachleda, Józef Gąsienica i Władysław Kleczyński |
Ganek (słow. Gánok) – trójwierzchołkowy szczyt w słowackiej części Tatrach Wysokich. Położony jest w głównej grani Tatr w miejscu, w którym grań zmienia kierunek na południowo-wschodni. Najwyższy wierzchołek ma wysokość 2459 m n.p.m. Dwa niższe to Pośredni Ganek i Mały Ganek. Ganek jest szczytem zwornikowym. Odchodzi od niego (dokładniej od Małego Ganka) boczna grań z Kaczymi Turniami i Pustą Turnią, rozdzielająca Dolinę Ciężką (Česká dolina) od Kaczej (Kačaca dolinka) (Doliny należące do systemu Doliny Białej Wody Bielovodská dolina). Od południa pod szczyt podchodzi Dolinka Rumanowa (Rumanova dolinka) odnoga Doliny Złomisk (Zlomisková dolina), która należy do systemu Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina). W grani głównej w kierunku zachodnim szczyt oddzielają od Wysokiej trzy Rumanowe przełęcze, w kierunku południowo-wschodnim – od Rumanowego Szczytu oddziela go Gankowa Przełęcz (Gánkova štrbina).
Ściany wierzchołka opadają pionowymi ścianami w kierunku dolin. Z tego powodu był uważany za niedostępny. Pierwsze odnotowane wejścia: 1895 – Klemens Bachleda, Józef Gąsienica i Władysław Kleczyński, zimą – 1910 – Mieczysław Lerski i Jerzy Maślanka.
Mały Ganek od północnego zachodu podcina taras tektoniczny zwany Galerią. Od niego schodzi do Doliny Ciężkiej trzystumetrowa ściana Galerii Gankowej. Poprowadzone przez nią drogi na szczyt należą do najtrudniejszych w Tatrach (drogi Tadeusza Łapińskiego i Tadeusza Orłowskiego).
Szczyt jest dostępny także znacznie łatwiejszą drogą od Popradzkiego Stawu (wejście turystyczne dozwolone tylko w towarzystwie przewodnika).
Nazwa Ganek używana jest dopiero od ok. 1860 r.