Giermek
Z Wikipedii
Giermek – pomocnik średniowiecznego rycerza.
Giermkami zostawali młodzi chłopcy przeważnie z rodów szlacheckich, którzy byli wysyłani na dwór seniora, by tam uczyć się rycerskiego rzemiosła. Kształcili się we wszystkich dziedzinach ówczesnej sztuki wojennej, tj. jazdy konnej, walki bronią białą różnego rodzaju (miecz, topór), często również walki wręcz oraz w posługiwaniu się łukiem.
W czasie wypraw wojennych zostawali wcielani do oddziału (kopii) swojego rycerza. Byli odpowiedzialni za utrzymanie w gotowości bojowej całego rynsztunku swojego pana, czyli np. broni i zbroi, jak również opiekowali się rumakiem bojowym. W czasie bitwy towarzyszyli rycerzowi w walce.
Giermek mógł za szczególne zasługi zostać pasowany na rycerza, otrzymując symbolicznie złote ostrogi.
[edytuj] Giermkowie w literaturze
Najbardziej znanym giermkiem w literaturze światowej jest prawdopodobnie Sancho Pansa, wierny sługa błędnego rycerza Don Kichota. Innym giermkiem znanym z literatury światowej jest giermek Gorwenal z Dziejów Tristana i Izoldy. W polskiej literaturze pojawia się Czech Hlawa, giermek Zbyszka z Bogdańca z powieści Krzyżacy Henryka Sienkiewicza.
Zobacz też:
