Gnój (powieść)
Z Wikipedii
Gnój - powieść Wojciecha Kuczoka wydana w 2003 roku. Autor otrzymał za nią w 2003 r. Paszport Polityki oraz Nagrodę Literacką Nike w 2004.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Powieść posiada podtytuł Antybiografia i została podzielona na trzy części: Przedtem, Wtedy i Potem. Akcja toczy się w jednym z wielu miasteczek Śląska, w czasach PRLu. Głównym bohaterem jest Mały K. i jego rodzina. W pierwszej części opisane są dzieje rodziny głównego bohatera zanim on sam pojawił się na świecie. Następnie opisane jest jego dzieciństwo. Matka i ojciec (nazywany zawsze starym K.) nie stworzyli dziecku domu pełnego miłości czy bezpieczeństwa. Jego chlebem powszednim jest pejcz, którym tresuje go ojciec, ciągłe kłótnie i wyzwiska rodziców oraz wszechogarniający strach. Bezlitośnie kaleczony fizycznie i psychicznie, marzy, aby wybuchła wojna, bo wtedy mógłby bezkarnie zastrzelić ojca. Strach nie opuszcza go także w innych miejscach - szkoła, droga do niej, sanatorium - wszędzie kryją się niebezpieczeństwa. W finale tytułowy gnój zalewa wszystko, burząc dom, symbol nieszczęśliwego dzieciństwa, który swymi gruzami zasypuję rodzinę K.
Na motywach Gnoju Wojciech Kuczok napisał scenariusz filmu fabularnego Pręgi.
