Gov't Mule

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Gov't Mule - amerykański zespół rockowy, założony w 1994 roku.

Grupa powstała pierwotnie jako projekt działający w przerwach w działalności nagraniowej zespołu The Allman Brothers Band, z inicjatywy jego członków Warrena Haynesa i Allena Woodyego oraz Matta Abtsa. W 1997 roku Haynes i Woody odeszli z Allman Brothers Band, w pełni koncentrując się na Gov't Mule.

[edytuj] Historia

Historia zespołu zaczyna się w roku 1994, kiedy Warren Haynes i Allen Woody, na co dzień członkowie The Allman Brothers Band, wspólnie z perkusistą Mattem Abtsem powołują do życia projekt o nazwie Gov’t Mule. Debiutancki album zespołu Gov't Mule ukazuje się w roku 1995. Muzyka jaką zaproponowali na nim artyści zgoła różni się od tej do jakiej przyzwyczaili swoich fanów Haynes i Woody występując w The Allman Brothers Band. 31 grudnia 1995/96 w nowojorskiej Roseland Ballroom nagrywają materiał na pierwszy album live, którego premiera ma miejsce w październiku 1996 (Live at Roseland Ballroom).

W roku 1997 Haynes i Woody odchodzą z The Allman Brothers Band, a w lutym 1998 nagrywają drugi studyjny krążek Dose. Zespół bardzo dobrze czuje się na koncertach live, czego dowodem jest materiał zarejestrowany 31 grudnia 1997/98 w Roxy Music Theatre w Atlancie i wydany na podwójnym krążku 23 marca 1999 jako Live with a little help from our friends. Kilka miesięcy później w listopadzie wytwórnia Capricorn Recors wychodzi naprzeciw oczekiwaniom fanów i wydaje poczwórne wydawnictwo Live with a little help from our friends, uzupełnione o resztę nagrań z tego występu.

Trzeci studyjny album zespołu Live before Insanity pojawia się w lutym 2000 roku, a obok trójki muzyków w czasie nagrań gościnnie wystąpili m.in. Hook Herrera, Ben Harper i John Neel. Niestety latem tego roku w nieznanych okolicznościach umiera Allen Woody. Niecały miesiąc później, Haynes i Abts organizują specjalny koncert poświęcony jego pamięci One for Woody benefit, w którym obok wspomnianej dwójki udział biorą m.in. The Allman Brothers Band, Grateful Dead, The Black Crowes.

Na początku roku 2001, Haynes wraca do Allmanów i od tej pory dzieli czas na granie w Gov’t Mule, The Allman Brothers Band i także wspiera solowe projekty m.in. Phila Lesha. W roku 2001 i 2002 ukazują się dwa albumy zespołu The Deep End, Volume 1 oraz The Deep End, Volume 2, na których u boku Haynesa i Abtsa, wystąpili ulubieni gitarzyści basowi Woody’ego, (m.in. Jack Bruce, Mike Gordon, Les Claypool, Flea).

Trasa koncertowa The Deepest End jaka miała miejsce rok później zgromadziła na scenie (oprócz muzyków biorących udział w sesjach nagraniowych albumów The Deep End), także wielu innych gitarzystów basowych oraz znamienitych klawiszowców m.in. Chuck Leavell, Page McConnell, Danny Louis. Całość zarejestrowano i wydano w maju 2003 roku na podwójnym albumie The Deepest End oraz płycie DVD. Po tym wydarzeniu na stałe do zespołu zostali zaangażowani Danny Louis (instrumenty klawiszowe) i Andy Hess (gitara basowa). Już w czteroosobowym składzie Gov’t Mule nagrywają Deja Voodoo (2004) oraz High & Mighty (2006).

[edytuj] Opinie znanych

Kilka cytatów na temat Warrena Haynesa:

„Najcenniejszy muzyk rocka" - Rolling Stone;

„W głosie Haynesa słychać przejmujące cierpienie, a gdy przestaje śpiewać, jego gitara podnosi lament wściekłości i osamotnienia” - The New York Times;

„Haynes to rzadki przypadek - niezwykle doświadczony sideman, zdolny lider zespołu i jednocześnie sprawny solista” - Paste Magazine;

Wypowiedzi o zespole Gov't Mule i płycie „Déjà Voodoo”:

„Mieć to cacko w swoim odtwarzaczu - to dopiero frajda!” - Blender Magazine;

„Haynes wyprowadza swoją gitarę na szerokie wody, a zespół dotrzymuje mu kroku, tworząc brzmienie trafiające prosto do ludzkiej sfery przyjemności” - Boston Phoenix;

„Gov't Mule jest dobrze przygotowany do tego, by piąć się w górę” - Billboard;

„Gov't Mule to bardziej bluesowy, psychodeliczny kuzyn Allmanów” - Village Voice;

„Niezrównana maszyna koncertowa” - Relix Magazine;

„Déjà Voodoo gwarantuje przyjemny dreszcz emocji” - Ann Arbor News;

[edytuj] BIOGRAFIA

Zespół Gov't Mule powstał w 1994 r., gdy członkowie The Allman Brothers Band – gitarzysta Warren Haynes i basista Allen Woody, postanowili poszukać innej formy muzycznego wyrazu. Woody stwierdził, że we współczesnej muzyce wyraźnie brakowało formuły „power trio” i być może nadszedł czas, by ją wskrzesić. Tylko gdzie znaleźć brakujące ogniwo? Haynes zaproponował miejsce za bębnami Mattowi Abtsowi, z którym grał w zespole Dickey Bettsa, innego gitarzysty Allmanów. Spontaniczne jam session po jednym z koncertów Allman Brothers Band w 1994 r. sprawiło, że trzy elementy ułożyły się w całość. Zespół nie marnował czasu - ruszył w trasę i rok później nagrał płytę „Gov't Mule” dla Relativity Records. Wkrótce pojawił się też koncertowy album „Live at Roseland Ballroom” wydany przez Foundation Records. Po trzech latach równoczesnego zaangażowania w dwa projekty, Haynes i Woody odeszli z Allman Brothers Band w 1997 r., by całkowicie poświęcić się własnemu zespołowi. Drugą studyjną płytę Gov't Mule zatytułowaną „Dose” muzycy wydali we własnej wytwórni Capricorn Records w 1998 r. Rok później ukazał się dwupłytowy zapis sylwestrowego występu zespołu, zatytułowany „Live with a Little Help from our Friends (Capricorn). Wśród zaproszonych gości pojawiają się tu takie znakomitości jak klawiszowcy: Chuck Leavell (Rolling Stones, Allman Brothers Band) i Bernie Worrell (P-Funk), gitarzyści: Derek Trucks (Allman Brothers Band, Derek Trucks Band), Jimmy Herring (Aquarium Rescue Unit) i Marc Ford (Black Crowes), perkusista Yonrico Scott (Derek Trucks Band) i saksofonista Randall Bramblett (Traffic). Lista gości zaproszonych do wspólnego grania wydłużała się wraz z rozwojem brzmienia zespołu i jego podejścia do komponowania, co słychać na ich trzeciej studyjnej płycie „Life Before Insanity” (Capricorn) wydanej w 2000 r. Klawiszowiec Johnny Neel dołączył do zespołu w utworach „World Gone Wild”, „Fallen Down” i „Lay Your Burden Down”, gdzie dodatkową atrakcją jest wokal i gitara lap steel Bena Harpera. W piosenkach „Bad Little Doggie” i „I Think You Know What I Mean” pojawia się mistrz harfy Hook Herrera (Reverend Horton Heat, Motley Crue), a w „Far Away” słychać dzwonki Michaela Barbiero. Nagle to konserwatywne rockowe trio zaczęło eksperymentować nie tylko z ilością muzyków. Chociaż większość materiału nagrano „na żywo w studio,” zespół zaczął szukać nowych brzmień poprzez nakładanie różnych ścieżek, jak w przypadku obu partii Herrery i wymiany solówek Haynesa i Harpera w „Lay Your Burden Down”. 26 sierpnia 2000 r. Warren i Matt otrzymali wstrząsającą wiadomość: Allen Woody nie żyje. W hołdzie dla zmarłego kolegi zagrali katartyczny sześciogodzinny koncert „One For Woody” w nowojorskiej Roseland Ballroom. Przy powstawaniu dwutomowej serii „Deep End” Haynes i Abts współpracowali z tak uznanymi basistami jak John Entwistle (the Who), Chris Squire (Yes), Les Claypool (Primus), Larry Graham (Sly and the Family Stone, Prince), Mike Watt (Minutemen, fIREHOSE), Rocco Prestia (Tower of Power), George Porter (the Meters) i Bootsy Collins (P-Funk). W lutym 2003 r. utwór „Sco-Mule” z „The Deep End Vol 1.” został nominowany do nagrody Grammy. We wrześniu 2003 r. stałym basistą Gov't Mule został Andy Hess, który ma na swoim koncie współpracę z The Black Crowes, Johnem Scofieldem, Joan Osborne i Davidem Byrnem. „Wcześniej graliśmy z ponad trzydziestoma znakomitymi basistami, ale to Andy sprawił, że na nowo zaczęliśmy brzmieć jak zespół. On już wcześniej grał wszystkie inspirujące nas gatunki muzyczne, a kiedy zagraliśmy razem, odzyskaliśmy fundament, na którym opiera się zespół” - stwierdził Haynes. Andy Hess przypisuje ten wybór częściowo swoim muzycznym korzeniom: „Grałem dużo bluesa, czyli muzykę, z której wywodzi się Warren. Próbowałem swoich sił w jazzie i muzyce funky. Gov't Mule łączy wiele różnych elementów muzycznych, które są mi bardzo bliskie”. Hess podkreśla, że jego obecność w zespole obok klawiszowca Danny Louisa, stałego członka Gov't Mule od kwietnia 2002 r., oznacza, że „power trio” oficjalnie stało się kwartetem: „Ponieważ zespół poszerzył skład, czuję, że jestem właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. Nie muszę grać tak jak Woody”. W 2004 r. Gov't Mule zagrali swój tysięczny koncert i wydali pierwszy studyjny album jako kwartet: „Déjà Voodoo”. W 2005 roku ukazała się płyta EP „Mo' Voodoo” i zespół po raz pierwszy zagrał dwie trasy po Europie.