Grand Prix IMŚ na Żużlu
Z Wikipedii
Grand Prix Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu to coroczny cykl turniejów rozgrywany od 1995 roku, prowadzony przez Międzynarodową Federację Motocyklową (FIM). Turnieje te wyłaniają indywidualnego mistrza świata. Cykl ten zastąpił rozgrywane wcześniej finały jednodniowe.
Spis treści |
[edytuj] Historia
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Historia Grand Prix na Żużlu.
[edytuj] Zasady
Zasady turniejów cyklu Grand Prix zmieniają się na przestrzeni lat. W latach 1995-1997 rozgrywano tradycyjny turniej dwudziestobiegowy, w którym każdy z szesnastu zawodników spotykał się z każdym, następnie według klasyfikacji przejściowej zawodnicy przydzielani byli do czterech biegów finałowych – od tzw. finału D (o miejsca 13-16) odpowiednio do finału A (o miejsca 1-4).
W roku 1998 wprowadzono formułę wzorowaną na systemach knock-out, w której po dwóch słabych biegach zawodnik kończył rywalizację. Turniej składał się z 24 biegów, przystępowało do niego 24 zawodników, z których ośmiu było "rozstawionych", nie brali więc udziału w biegach eliminacyjnych – początkowej fazie zawodów. Końcową kolejność ustalano w biegach finałowych – tzw. finale pocieszenia o miejsca 5-8 oraz wielkim finale. System ten poddano drobnej modyfikacji w 2002 roku, rezygnując m.in. z finału pocieszenia i wprowadzając dwa biegi z udziałem rozstawionej ósemki w fazie eliminacyjnej – tabela biegowa składała się z 25 wyścigów.
Od sezonu 2005 powrócono do tradycyjnej formuły turnieju dwudziestobiegowego dla 16 zawodników znanej z lat 1995-97. Zamiast finałów A-D dla zawodników zajmujących w klasyfikacji przejściowej miejsca 1-8 organizowało się półfinały, z których po dwóch najlepszych zawodników awansowało do Dużego Finału (Big Final). System punktacji poddano zmianie: czołowa czwórka była premiowana z góry ustaloną liczbą punktów (25, 20, 18 i 16), pozostali zawodnicy otrzymywali tyle punktów ile zdobyli podczas pierwszych pięciu swoich startów (biegi 1-20; bez biegów półfinałowych).
Choć w sezonie 2007 całkowicie zmieniono system punktowania, same zasady przeprowadzania turnieju pozostały niezmienione. Zrezygnowano z premiowania czołowej czwórki punktami za samo miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnego turnieju. Jednocześnie zdecydowano, że do klasyfikacji generalnej będą liczone punkty ze wszystkich biegów, również w biegach półfinałowych i Dużym Finale (Big Final). W biegu finałowym punkty będą jednak mnożone dwukrotnie (6, 4, 2 i 0 punktów). Możliwa jest zatem sytuacja, w której zwycięzcą turnieju nie będzie zdobywcą największej liczby punktów[1].
Niezależnie od systemu, w którym rozgrywano turnieje Grand Prix, punkty zdobyte w turnieju przekłada się na punkty do klasyfikacji ogólnej cyklu. Suma punktów w klasyfikacji generalnej ze wszystkich turniejów Grand Prix, których liczba co roku waha się od 6 do 11, decyduje o medalach i tytule indywidualnego mistrza świata.
[edytuj] Zawodnicy
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Uczestnicy Grand Prix na Żużlu.
Stawka zawodników, którzy uczestniczą w turniejach cyklu w danym roku jest stała, choć zmieniała się na przestrzenie lat.
W latach 1995-97 ścigano się według dwudziestobiegówki: stałych uczestników było 17-stu (w tym dwóch rezerwowych) i jeden z dziką kartą (zawodnik z kraju organizatora).
W 1998 program zawodów był nowatorki, oparty na zasadzie knock-out. Ten system pozwalał na uczestniczenie aż 24 zawodników (21 stałych uczestników i trzy dzikie karty). Już w następnym roku jednak zwiększono liczbę stałych uczestników do 22, jednocześnie zmienijszając liczbę dzikich kart do 2. Mimo modyfikacji programu zawodów w 2002 (dodatkowe biegi eliminacyjne) liczba uczestników nie zmieniała się.
W 2005 ponownie powrócono do sprawdzonej dwudziestobiegówki (modyfikując jednak w porównaniu do lat 1995-97 biegi finałowe). Liczba stałych uczestników wynosiła 15-stu, stawkę uzupełniał jeden zawdonik z dziką kartą oraz dwóch rezerwowych (rezerwy toru; także z kraju organizatora). System ten funkcjonuje także w sezonie 2007.
[edytuj] Turnieje Grand Prix
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Lista eliminacji Grand Prix na Żużlu.
Obecne: GP Czech • GP Danii • GP Europy • GP Łotwy • GP Niemiec
GP Polski • GP Słowenii • GP Skandynawii • GP Szwecji • GP Wielkiej Brytanii • GP Włoch
Pozostałe: GP Australii • GP Austrii • GP Norwegii
[edytuj] Stadiony
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Lista stadionów Grand Prix na Żużlu.
[edytuj] Triumfatorzy dotychczasowych turniejów
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Wyniki Grand Prix na Żużlu.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Indywidualne Mistrzostwa Świata: 1936 • 1937 • 1938 • 1939
1949 • 1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960
1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980
1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994
Żużlowe Grand Prix: (wyniki) 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000
2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007
6 razy: Mauger • Rickardsson — 5 razy: Fundin — 4 razy: Briggs • Nielsen — 3 razy: Olsen • Gundersen — 2 razy: Young • Williams • Moore • Craven • Penhall • Crump — 1 raz: van Praag • Milne • Wilkinson • Price • Knutsson • Szczakiel • Michanek • Collins • Lee • Müller • Jonsson • J. Pedersen • Havelock • Ermolenko • Hamill • Hancock • Loram • N. Pedersen
IMŚ • Grand Prix • medaliści • klasyfikacja medalowa
