Gwizdek
Z Wikipedii
Gwizdek – generator akustyczny nie posiadający elementów ruchomych zamieniający energię strumienia gazu lub cieczy w energię drgań akustycznych.
Typy gwizdków:
- gazowe (pracujące w ośrodku gazowym)
- niskociśnieniowe (gwizdek ustny, piszczałka Galtona)
- wysokociśnieniowe (generator Hartmanna)
- cieczowe (pracujące w cieczy) – stosowane do procesów emulgowania, dyspergowania
- płytkowy gwizdek cieczowy
- piszczałka cieczowa
Odrębnym typem są gwizdki wirowe pracujące w ośrodku gazowym lub cieczy. Zbudowane są z komory cylindrycznej, do której stycznie do jej powierzchni wprowadza się gaz lub ciecz. Wskutek ruchu wirowego i tarcia o ścianki komory powstają drgania ośrodka wyprowadzane przez rurkę umieszczoną w osi komory.
Najpowszechniej znanym jest gwizdek ustny, w którym drgania strumienia powietrza powstają gdy strumień podstawowy rezonuje ze strumieniem z komory rezonansowej. Choć jako narzędzie dźwiękowe zaliczany jest do grupy aerofonów wargowych to nie jest instrumentem muzycznym w dosłownym tego słowa znaczeniu; jest raczej częścią i źródłem dźwięku dla aerofonów wargowych. Używany jest również w celach sygnalizacyjnych (zob. gwizdki policyjne na zdjęciu) lub jako zabawka. Wykopaliska archeologiczne dowodzą, że gwizdki ustne znane były już we wczesnym paleolicie.
Zobacz też: instrument dęty, piszczałka.
