Haakon VII
Z Wikipedii
Haakon VII (ur. 3 sierpnia 1872, zm. 21 września 1957) — król Norwegii (pierwszy po rozwiązaniu unii ze Szwecją) w latach 1905-1957 z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów. Syn króla Danii Fryderyka VIII i księżniczki szwedzkiej Luizy, córki króla Szwecji Karola XV Bernadotte. Ojciec króla Norwegii Olafa V (1903-1991).
W czasie II wojny światowej zarządził zbrojny opór wobec niemieckiej inwazji. Później wraz z armią ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Był ważnym symbolem norweskiego oporu podczas wojny.
22 lipca 1896 poślubił swoją kuzynkę, księżniczkę brytyjską i irlandzką Maud (26 listopada 1869 - 20 listopada 1938), córkę króla Wielkiej Brytanii i Irlandii Edwarda VII.
Poprzednik Oskar II Bernadotte |
![]() |
król Norwegii 1905-1957 |
![]() |
Następca Olaf V Glücksburg |