Helmuth Weidling
Z Wikipedii
Helmuth Weidling (urodzony 2 listopada 1891 roku w Halberstadt, zmarł 17 listopada 1955 roku w ZSRR) - niemiecki wojskowy. Ostatni dowódca wojsk niemieckich w Berlinie podczas szturmu Armii Czerwonej na to miasto w kwietniu 1945 r.
W czasie I wojny światowej służył w artylerii. Po wojnie przeszedł do nowo tworzonych struktur Reichswehry. Oficer od 1935 roku, w listopadzie 1938 roku objął dowództwo 56 Pułku Artylerii, z którym brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie dowodził artylerią XXXX Korpusu Pancernego, z którym brał udział w kampanii we Francji i w ZSRR. 1 stycznia 1942 roku mianowany dowódcą 86 Dywizji Piechoty, miesiąc później awansowany do stopnia generała majora, rok później do stopnia generała porucznika. Za walki pod Rżewem pod koniec 1942 roku odznaczony w styczniu 1943 Krzyżem Rycerskim. Od października 1943 roku dowodził XXXXI Korpusem Pancernym. W styczniu 1944 roku awansowany do stopnia generała artylerii. Brał udział w walkach nad Prypecią i Berezyną. Jego korpus został rozbity podczas ofensywy letniej w 1944 roku, dopiero nad Wisłą udało mu się zebrać resztki oddziałów. W kwietniu 1945 roku objął dowodzenie LVI Korpusu Pancernego, a następnie mianowany komendantem Berlina. W maju 1945 dostał się do niewoli radzieckiej, gdzie zmarł w 1955.
