Henryk Jankowski (filozof)
Z Wikipedii
Henryk Jankowski (31 lipca 1929 w Nieświeżu - 21 listopada 2004), filozof i etyk.
Ukończył dwa wydziały Uniwersytetu Warszawskiego - prawo (1953) i filozofię (1955). W okresie okupacji należał do Szarych Szeregów, po wojnie do organizacji młodzieżowych (Związek Młodzieży Wiejskiej "Wici", Związek Młodzieży Polskiej). Od 1953 był wieloletnim pracownikiem UW, m.in. dyrektorem Instytutu Filozofii (1968). W 1962 obronił pracę doktorską Filozofia Ludwika Feuerbacha, w 1967 habilitował się (praca Prawo i moralność). Od 1973 był profesorem nadzwyczajnym, od 1986 profesorem zwyczajnym. W 1981 był krótko prodziekanem Wydziału Filozofii i Socjologii UW.
Od 1966 wchodził w skład kolegium redakcyjnego pisma "Etyka", a w latach 1968-1992 był jego redaktorem naczelnym. Współpracował z Telewizją Polską. W latach 1949-1990 należał do PZPR.
Główne publikacje:
- Drogowskazy (1962)
- Etyka Ludwika Feuerbacha (1963)
- Szkice z etyki (1966)
- Prawo i moralność (1967)
- Wolność i moralność (1970)
- Etyka marksizmu a praktyka (1982)
- artykuły na łamach "Po Prostu", "Od Nowa", "Argumentów", "Trybuny Ludu"
Był laureatem m.in. nagrody Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji oraz Nagrody "Trybuny Ludu"; został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i innymi odznaczeniami.
[edytuj] Źródła
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Warszawa 1993
- informacje o prof. Jankowskim na stronie uczelnianej UW (z fotografią)
