Hubara
Z Wikipedii
| Hubara | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | żurawiowe |
| Rodzina | dropiowate |
| Gatunek | hubara |
| Podgatunek | C. undulata undulata C. undulata fuertaventurae |
| Nazwa systematyczna | |
| Chlamydotis undulata | |
Hubara (Chlamydotis undulata (Jacquinot, 1784)) - duży ptak z rodziny dropiowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- hubara saharyjska (Chlamydotis undulata undulata) - północna Afryka od Maroka po Egipt. Populacja koczownicza.
- Chlamydotis undulata fuertaventurae - Wyspy Kanaryjskie. Populacja osiadła.
Do niedawna wydzielano jeszcze jeden podgatunek: Chlamydotis undulata macqueenii, jednak od 2002 decyzjami europejskich komisji taksonomicznych został on uznany za oddzielny gatunek - hubara arabska Chlamydotis macqueenii.[1]
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, choć samice są nieco mniejsze. Wierzch ciała brudnożółty, z lekkim poprzecznym rysunkiem. Na głowie mały czub z ciemnych piór o białych końcówkach. Od pokryw usznych wzdłuż szyi aż po pierś ciągną się pasy długich, czarnych lub brązowych piór, które mogą być nastroszone. Spód biały, wole ciemno nakrapiane. Pokrywy podogonowe ciemno pręgowane. Szyja szarawa.
- Nieco większa od hubary arabskiej, ma też jaśniejsze upierzenie.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 55-75 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 145 cm
waga ok. 1,1-3,2 kg - Biotop
- Stepy, pustynie i półpustynie.
- Gniazdo
- Na ziemi.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w marcu - maju 1 do 3 jaj.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres ok. 24 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo i pierzą się po ok. 35 dniach, a opuszczają samicę jesienią.
- Pożywienie
- Pokarm mieszany - pędy i nasiona roślin, oraz bezkręgowce.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
