Huehueteotl
Z Wikipedii
Huehueteotl ("Bardzo Stary Bóg") – w mitologi azteckiej bóg ognia.
Huehueteotl jest powszechnie uważany za najstarszego boga w panteonie Azteków, a jego rodowód sięga jeszcze czasów przed powstaniem jednego z najstarszych miast Meksyku – Teotihuacan. Jego kult przywędrował do Teotihuacan z zalanego wulkaniczną lawą starego miasta Cuicuilco. W Teotihuacan znaleziono gliniane statuetki Huehueteotla przedstawiające zgarbionego starca siedzącego na skrzyżowanych nogach i dźwigającego na głowie osobliwe naczynie, prawdopodobnie kadzielnicę. Niekiedy przedstawiano go jako starca z brodą, co odzwierciedlało jego ogólną funkcję "Ojca i Matki Bogów".
Aztekowie uważali go za dobroczynnego boga ognia oraz roku kalendarzowego i kojarzyli go z nocą i godzinami nocnymi. Jako pan czasu i ognia (Ometeotl)[1] przebywał w centrum nieba, atmosfery, morza, powierzchni Ziemi i Świata podziemnego.
W kalendarzu azteckim Huehueteotl poswiecony był jedenasty miesiąc Hueymiccailhuitl (Wielkie Święto Umarłych) lub Xocotlhuetzi (Opadanie Owocu).
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Przypisy
- ↑ Według prof. Andrzeja Wiercińskiego (Magia i religia)
