Indukcja elektromagnetyczna
Z Wikipedii
Indukcja elektromagnetyczna - zjawisko powstawania siły elektromotorycznej w przewodniku pod wpływem zmiennego pola magnetycznego lub ruchu przewodnika w polu magnetycznym, odkryte w 1831 roku przez angielskiego fizyka Michaela Faradaya.
Zjawisko indukcji opisuje prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya:
,
gdzie:
to indukowana siła elektromotoryczna w woltach- ΦB to strumień indukcji magnetycznej przebiegający przez powierzchnię objętą przewodnikiem,
Współcześnie zjawisko indukcji elektromagnetycznej jest opisywane przez Równania Maxwella.
Indukcja elektromagnetyczna jest obecnie podstawową metodą wytwarzania prądu elektrycznego oraz podstawą działania wielu urządzeń elektrycznych np: prądnic, alternatorów, generatorów w elektrowniach, transformatorów, pieców indukcyjnych, Silnik elektryczny asynchroniczny i mierników indukcyjnych, cewka, głowica elektromagnetyczna.
Do określania kierunku indukowanego prądu, wskutek indukcji elektromagnetycznej używane jest Prawo Lenza, zwane prawem przekory mówiące: każdy proces indukcji przebiega w kierunku przeciwnym do działającej przyczyny.
