Integracja (informatyka)
Z Wikipedii
Integracja odnosi się do organizacji systemów (komputerowych, produkcyjnych lub administracyjnych) i polega na zespoleniu tych systemów tak, aby mogły one korzystać nawzajem ze swoich zasobów, takich jak pliki lub urządzenia.
W miarę zwiększania się złożoności systemów i obejmowania przez nie coraz to nowych dziedzin życia (burzliwy rozwój informatyki w ostatnich 50-ciu latach, burzliwy rozwój biurokracji w ostatnim stuleciu), integracja systemów nabiera coraz większego znaczenia. Jednak początków integracji należy upatrywać w początkach rewolucji przemysłowej, handlu międzynarodowego (integracja systemów monetarnych, systemów miar i wag, rozwoju kolei (integracja systemów kolejowych różnych państw) czy choćby zlecania produkcji pewnych podzespołów różnym podmiotom gospodarczym.
W dziedzinach związanych z informatyką i biznesem działalnością integratorską zajmują się specjalnie zakładane w tym celu firmy, zaś koszty integracji rozwiązań są często wyższe niż koszty elementów składowych systemu.
Na przykład firma może posiadać bazę danych zawierającą stany magazynowe. Jednocześnie może posiadać witrynę internetową, która powstała osobno. Integracja tych systemów daje możliwość, aby witryna internetowa korzystała z bazy magazynowej i informowała internautów o dostępności towarów.
Innym przykładem, szczególnie często obecnym w praktyce, jest konieczność zapewnienia współpracy systemów komputerowych produkowanych przez różnych dostawców, na przykład możliwości drukowania na drukarce firmy A przez oprogramowanie firmy B. Aby doszło do integracji takich systemów wprowadzana jest często standaryzacja, czyli ujednolicenie rozwiązań, której historia, jak nadmieniono powyżej, jest starsza niż historia informatyki.
Biurokracja nie odczuwa potrzeby integracji, często jest ona postrzegana nawet jako zagrożenie dla miejsc pracy w administracji państwowej. Jednym ze sposobów wyjścia z impasu jest takie przeformułowanie problemu integracji rozwiązań biurokratycznych, aby przedstawić ją nie jako dobrodziejstwo z punktu widzenia petenta, lecz aby wykorzystać ją przeciwko niemu. Integracja staje się wówczas narzędziem inwigilacji i wówczas nie ma już zwykle problemów z jej finansowaniem przez rozmaite służby rządowe, podczas gdy brak zwykle funduszy i woli rządu np. na standaryzacje (i wymuszenie jej stosowania) w wielu dziedzinach, jak choćby kodowanie polskich znaków diakrytycznych.
