Józef Ławnik
Z Wikipedii
Józef Ławnik – emerytowany profesor historii, były nauczyciel historii w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Były dyrektor Instytutu Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach (w latach 1980). Specjalista od historii Polski 1918-1939.
[edytuj] Praca
- 1965 doktorat Położenie klasy robotniczej Warszawy w latach 1926-1929, Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego.
- 2006 praca w Towarzystwie Naukowym im. Adama Próchnika
[edytuj] Reytan
Jest jednym z najbardziej legendarnych (w pejoratywnym znaczeniu tego słowa) nauczycieli Reytana[potrzebne źródło]. Nieoficjalnym symbolem szkoły są inicjały ŁH pochodzące częściowo od jego nazwiska[potrzebne źródło]. We wspomnieniach uczniów w Reytanie interpretował fakty historyczne w marksistowskim rozumieniu i był mało lubiany[potrzebne źródło].
W spisie doktorantów Wydziału Historycznego UW Józef Ławnik figuruje pod nr 99. Doktorat dnia: 1965.10.30; Temat pracy: Położenie klasy robotniczej Warszawy w latach 1926-1929; Recenzenci: prof. dr Ż. Kormanowa, prof. dr I. Pietrzak-Pawłowska, prof. dr K. Dunin Wąsowicz.
[edytuj] Bibliografia
- Józef Ławnik, Represje policyjne wobec ruchu robotniczego 1918-1939, Książka i Wiedza, 1979
- Józef Ławnik, Komunistyczna Partia Polski w województwie kieleckim 1918-1938 - liczebnosć, baza społeczna i zasięg wpływów, wyd. Szumacher, Styczeń 1994, ISBN:83-900953-8-6, 249 stron. Książka ta jest udokumentowana źródłami policyjnymi, archiwami i wspomnieniami losów przedwojennej partii polskich komunistów w woj. kieleckim sięgającym wówczas Częstochowy, Miechowa i Zagłębia Dąbrowskiego.
- Józef Ławnik, Rewolucyjny Lublin, praca zbiorowa pod redakcją Zygmunta Mańkowskiego
