Język ojczysty
Z Wikipedii
Język ojczysty (pierwszy język) - język, którego człowiek uczy się najpierw. Jego przyswojenie następuje w dzieciństwie, odbywa się w sposób naturalny, a ma miejsce w środowisku zajmującym się główną opieką nad małym człowiekiem. Najczęściej jest to jego środowisko rodzinne.
Dobra znajomość języka ojczystego jest bardzo ważna w dalszym nauczaniu, jako że jest on uważany za podstawę myślenia (myślimy zawsze w jakimś języku - zob. hipoteza Sapira-Whorfa). Niekompletne poznanie własnego języka sprawia kłopoty podczas nauki języków obcych. Stąd nauka języka ojczystego odgrywa ważną rolę w edukacji. Znane są przypadki dzieci, które żyły w odosobnieniu i nie nauczyły się mówić, np. Kaspar Hauser. Późniejsze próby nauczenia ich jakiegokolwiek języka przyniosły niepowodzenie.