Jan Opaliński
Z Wikipedii
Jan Opaliński herbu Łodzia (1581-1637), wojewoda poznański. Był synem Jana, kasztelana rogozińskiego i Barbary z Ostroroga Lwowskiej, kasztelanki santockiej, bratem Piotra Opalińskiego. Od 1617 starosta inowrocławski, w 1621 kasztelan kaliski, w 1624 wojewoda kaliski, a od 1628 wojewoda poznański. Nie odegrał ważnej roli politycznej, zabłysnął przede wszystkim jako człowiek światły i uczony. Jako gorliwy katolik, chojnie łożył na cele religijne. Był też jednym z nielicznych Polaków, członków założonego przez cesarza Ferdynanda II Zakonu Rycerskiego ku Czci Niepokalanego Poczęcia. Ufundował klasztor Reformatorów w Łabiszynie, uposażył kościół w Opalenicy i rozpoczął przebudowę kościoła w Grodzisku. Z małżeństwa z Urszulą Potulicką miał pięciu synów i siedem córek. Z synów dwóch zmarło w młodym wieku, pozostali przy życiu Aleksander (+1447) starosta inowrocławski, Jan Konstanty (1618-1672) rotmistrz królewski, Jan Leopold (1634-1672) kasztelan nakielski. Z córek cztery najstarsze Jadwiga, Teodora, Zofia i Anna wstąpiły do klasztorów bernardyńskich w Poznaniu i Sierpcu. Natomiast Apolinara została żoną W. Gajewskiego, kasztelana rogozińskiego, Urszula - A. Grodzieckiego, a Wiktoria - K. Prusimskiego, a następnie P. Powodowskiego.
| Poprzednik Jan Gostomski |
 |
Wojewoda kaliski 1624–1628 |
|
Następca Zygmunt Grudziński |
| Poprzednik Stanisław Przyjemski |
 |
Wojewoda poznański 1628-1637 |
|
Następca Krzysztof Opaliński |
