Jean-Pierre Melville
Z Wikipedii
Jean-Pierre Melville wł. Jean-Pierre Grumbach (ur. 20 października 1917 w Paryżu, zm. 2 sierpnia 1973 w Paryżu), francuski reżyser, scenarzysta, epizodycznie aktor.
Urodził się w Paryżu w żydowskiej rodzinie jako Jean-Pierre Grumbach - Melville jest pseudonimem będącym swoistym hołdem złożonym amerykańskiemu pisarzowi Hermanowi Melville'owi. W czasie II wojny światowej służył w wojsku, po jej zakończeniu założył własne studio filmowe.
Debiutował wojennym filmem Milczenie morza. W 1950 nakręcił Straszne dzieci na podstawie powieści Jeana Cocteau. Przez następną dekadę sukcesywnie umacniał swą pozycję we francuskim kinie, by na początku lat 60. stać się uznaną wielkością. Sławę przyniosły mu zwłaszcza filmy kryminalne, z Belmondo i Delonem (jego ulubionym aktorem) w rolach głównych.
Melville, od dziecka zafascynowany amerykańskim kinem i kulturą, na nowo interpretował dokonania czarnego filmu. Wykorzystając identyczne motywy i rekwizyty co klasycy amerykańskiego kina gangsterskiego, w swoich filmach kreował świat znacznie bardziej ponury i dwuznaczny. Bohateremi jego filmów są samotni, milczący mężczyźni w prochowcach i kapeluszach - cyniczni mordercy i znużeni rutyną policjanci.
Melville'a uznaje się za jednego z prekursorów francuskiej nowej fali. Do facynacji jego filmami przyznają się tak znani reżyserzy jak Quentin Tarantino czy Jim Jarmusch.
[edytuj] Reżyseria
- Milczenie morza (Le Silence de la mer 1947)
- Straszne dzieci (Les Enfants terribles 1950)
- Bob le flambeur (1955)
- Deux hommes dans Manhattan (1959)
- Léon Morin, prêtre (1961)
- Le Doulos (1963)
- L’Aîné des Ferchaux (1963)
- Drugi oddech (Le Deuxième souffle 1966)
- Samuraj (Le Samouraï 1967)
- L’Armée des ombres (1969)
- W kręgu zła (Le Cercle rouge (1970)
- Gliniarz (Un flic 1972)