Joint stereo
Z Wikipedii
Joint stereo (ang. łączone stereo) – w terminologii MPEG zbiorcza nazwa technik zapisu dźwięku dwukanałowego wykorzystujących podobieństwo wartości na poszczególnych kanałach do zwiększenia efektywności kompresji. Obejmuje kilka różnych, nie związanych ze sobą algorytmów.
[edytuj] Intensity stereo
Metoda pozwalająca na ograniczenie nadmiaru informacji użytych do zapisania kanałów stereofonicznych poprzez zapisanie części informacji stereo za pomocą pojedynczaj wartości liczbowej uzupełnionej o wektor kierunku, z którego pochodzi dźwięk - opierająca się na właściwości słuchu ludzkiego uniemożliwiającej prawidłową lokalizację położenia źródła skrajnie niskich i wysokich dźwięków. Pozwala na osiągnięcie większego stopnia kompresji za cenę utraty części informacji stereo, co może prowadzić do pogorszenia separacji kanałów, a nawet wystąpienia słyszanych zniekształceń.
[edytuj] Middle/side stereo
Metoda zapisu dźwięku stereo jako pary wartości oznaczających sumę (L+R) oraz różnicę (L-R) kanałów. Jest to bezstratne przekształcenie pozwalające na uzyskanie większego stopnia kompresji dla nagrań, w których oba kanały dźwięku przyjmują podobne wartości.
Jako metoda zapisu dźwięku stereo jest równoważna tej stosowanej na płytach gramofonowych.
