Josef Blösche
Z Wikipedii
Josef Blösche (ur. 5 stycznia 1912 we Friedlandzie - zm. 29 lipca 1969 w Lipsku ) - nazistowski zbrodniarz wojenny, służący w stopniu SS-Rottenführera.
Urodzony we Friedlandzie w Kraju Sudetów, w młodości pracował jako rolnik oraz kelner w restauracji należącej do ojca, jednak gdy tylko kontrolę nad państwem przejęła III Rzesza, Blösche zaciągnął się (w 1938 roku) do Wehrmachtu i rozpoczął karierę wojskową.
W 1941 roku rozpoczął służbę w Getcie warszawskim, gdzie odpowiadał za utrzymanie porządku na drewnianej kładce (przeprowadzonej nad ulicą Chłodną wzdłuż Żelaznej), łączącej tzw Duże i Małe getto. Szybko zasłynął z niesłychanego okrucieństwa. Życie ludzkie nie miało dla niego znaczenia do tego stopnia, że potrafił zastrzelić kogoś tylko dlatego, że ten odważył się spojrzeć mu prosto w twarz. Często również uczestniczył w gwałtach na kobietach. Temu okrutnemu postępowaniu zawdzięczał przydomek, jakim określali go mieszkańcy getta - Frankenstein.
Po wojnie Josef Blösche ukrywał się w NRD, współpracował ze Stasi. Pod koniec lat 60. rozpoznany przypadkowo na ulicy, został aresztowany, osądzony za śmierć ok. 600 osób i skazany na śmierć. Wyrok wykonano 29 lipca 1969 roku.
