Karl Bessart von Trier
Z Wikipedii
Karl Bessart von Trier, Karol z Trewiru (ur. 1265 w Trewirze, zm. 10 lutego/14 lutego 1324 w Trewirze) - wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1311–1324.
Pochodził z rodu patrycjuszy Trewiru. Był najstarszym synem Jakuba von Oerena, ławnika miejskiego. Dzięki wysokiemu statutowi społecznemu zdobył gruntowne wykształcenie, był poliglotą. Do zakonu krzyżackiego wstąpił wraz z braćmi: Jakubem i Ortolfem około 1288 roku. Szybko awansował. W 1291 roku był już komturem w Beauvoir w Szampanii. Reprezentował jako komtur krajowy Burgundii i Lotaryngii swoje komandorie na kapitułach generalnych zakonu. Na wielkiego mistrza został wybrany w Malborku w połowie czerwca 1311 roku. Przeprowadził gruntowną reformę życia duchownego w zakonie, który w tym czasie bardzo zeświecczał. W 1317 roku wybuchł bunt i została zachwiana dyscyplina w hierarchii prowincji pruskiej. Spiskowcy, na których czele stali komtur Otto von Luterberg i wielki szpitalnik Fryderyk von Wildenberg doprowadzili do zwołania nadzwyczajnej kapituły, która złożyła Karola z Trewiru z urzędu. Wielki mistrz uciekł jednak do Niemiec i schronił w rodzinnym mieście. Rozłamowi zażegnał w 1318 roku papież Jan XXII, który potępił bunt komturów pruskich i nakazał zwołać nową kapitułę w Erfurcie. 12 marca 1318 roku Karola z Trewiru przywrócono do godności wielkiego mistrza. Nie powrócił on już jednak nigdy do Prus, a sprawy z tamtejszą gałęzią zakonu załatwiał przez pośredników.
| Poprzednik Siegfried von Feuchtwangen |
 |
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego 1311 - 1324 |
|
Następca Werner von Orseln |
