Kemalizm
Z Wikipedii
Kemalizm (Atatürkçülük), lub inaczej Ideologia kemalistyczna (Atatürkçü Düşünce) jest ideologią utworzoną w okresie działalności Mustafy Kemala Paszy. Kemalizm bazuje w oparciu o sześć kierunków (Altı Ok), którymi kierował się w swej polityce Kemal Pasza. Jednak sama ideologia nie odnosi się tylko do przeszłej i teraźniejszej polityki Turcji ale także określa ład społeczny i zasady życiowe którymi powinien się kierować każdy obywatel Turcji.
Republikanizm (Cumhuriyetçilik)
Populizm (Halkçılık). Kemalizm jest przeciwko podziałowi klasowemu i wiążącymi się z nim przywilejów.
Sekularyzm (Laïcité). Definiowany jako wyłączenie religii z organów politycznych państwa. To pojęcie zawarte jest w postulatach rewolucji młodotureckiej.
Reformizm (Devrimcilik). Zakłada unowocześnienie struktur państwa, przedkłada formę funkcjonalną nad tradycyjną.
Nacjonalizm (Ulusçuluk). Nacjonalizm formułowany przez Atatürka nie miał charakteru faszystowskiego, zakładał powszechny dostęp każdego obywatela Turcji do dóbr intelektualnych i kulturowych. Miał jednoczyć naród i umacniać tożsamość.
Równowaga kapitalisytyczna (Devletçilik). Zasada zrównoważonego rozwoju.
Ciekawostki
Kemalizm głosi równość każdego obywatela. Kształtuje tożsamość narodową i nakazuje wzajemną samopomoc obywateli. Tureccy politycy muszą kierować się kemalizmem powszechnie rozumianym jako dobro narodu i obywateli, zarzucenie działania niezgodnego z duchem kemalizmu jest poważnym oskarżeniem a jego udowodnienie politykowi jest równoznaczne z wydaleniem z struktur rządowych.
Zgodne z duchem Kemalizmu jest to by każda przedsiębiorczość, działalność gospodarcza prowadzona była nie tylko w celu wzbogacenia podmiotu ale także miała wartości społeczne. Uznaje się więc za powszechny obowiązek wspieranie bądź prowadzenie inicjatyw charytatywnych. Budowane są między innymi sierocińce, domy dziecka, pensjonaty, schroniska dla bezdomnych.
