Koń lipicański
Z Wikipedii
Koń lipicański - niezbyt duży, raczej masywny koń o zwięzłej budowie i wysoko osadzonej, silnie umięśnionej szyi. Profil głowy bywa lekko wypukły co wskazuje na domieszkę krwi ras hiszpańskich u lipicanów. Maść najczęściej siwa, grzywa pofalowana. Lipicany rodzą się skarogniade lub kare, dopiero między 6 a 10 rokiem życia ich maść zmienia się na siwą. Tylko nieliczne z nich pozostają na zawsze kare.
Rasa wzięła nazwę od stadniny, w której została wyhodowana - Lipica w Słowenii, założonej w 1580. Rasa powstała z rodzimych koni Karster krzyżowanych z końmi hiszpańskimi i neapolitańskimi. Jeszcze dzisiaj hoduje się tam silne konie, nie zawsze siwe, do zaprzęgu i jazdy wierzchem. Inne centrum hodowli tej rasy to austriacka stadnina koni w Piber, skąd pochodzą młode konie kierowane do najbardziej znanego miejsca użytkowania lipicanów - Hiszpańskiej Szkoły Jazdy w Wiedniu. Tutaj szkoli się siwe ogiery zgodnie z kanonami klasycznej szkoły jazdy.
Pochodzenie: Austrowęgry / Słowenia Wysokość w kłębie: 148 - 160 cm Umaszczenie: siwe, rzadziej kare i gniade Pokrój: zwarta budowa, silnie umięśniony zad, suche i mocne kończyny Charakter: posłuszny, inteligentny, wyniosły Użytkowanie: wyższa szkoła jazdy
