Koń pełnej krwi angielskiej
Z Wikipedii
Koń pełnej krwi angielskiej to jedna z ras koni gorącokrwistych. Potocznie nazywany folblutem lub anglikiem.
Cechy typowe: Koń wysokonożny o szlachetnej, suchej konstrukcji i takiejże głowie. Lekka budowa ciała, sierść o delikatnym, krótkim włosie. Charakterystyczną cechą jest skośnie położona łopatka, która umożliwia większą szybkość w galopie. Rasa, ze względu na wszechstronność użytkowania, używana w uszlachetnianiu większości innych ras koni.
Wysokość: 150-170 cm. Obwód pęciny: 18-22 cm maść: najczęściej kasztany, kare i gniade, występują wszystkie maści podstawowe
Wszystkie konie tej rasy, selekcjonowanej w kierunku dzielności wyścigowej, tj. maksymalnej szybkości w galopie, wywodzą się od trzech ogierów orientalnych, które przybyły do Anglii w pierwszej połowie XVIII wieku. Były to: Godolphin Barb, Darley Arabian i Byerley Turk. Wraz z 500 klaczami stworzyły trzon rasy. Zarejestrowano je w pierwszej księdze stadnej "General Stud Book". Niezwykle romantyczne legendy otaczają Godolphin Barba, który, nim odkryto jego wartość jako reproduktora, służył jako koń roboczy. Konie tej rasy na krótkich dystansach mogą osiągać szybkości 70 km/godz.
Często stosowany skrót xx. Konie z częstymi kontuzjami kończyn przednich. Ich temperament jest bardzo widoczny na otwartych przestrzeniach. Sprawdza się w sportach takich jak: wyścigi, skoki przez przeszkody, WKKW, ujeżdżenie, steeplechase.
