Kończysta
Z Wikipedii
| Kończysta | |
 Kończysta |
|
| Państwo | Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2 535 m n.p.m. |
| Data zdobycia | 1874 |
| Zdobyta przez | Aleksander Münich z towarzyszami |
Kończysta (słow. Končistá) – dwuwierzchołkowy szczyt (2535 m n.p.m. w południowej, bocznej grani Tatr odchodzącej od Zmarzłego Szczytu (Popradský Ľadový štít).
Na północ od szczytu znajdują się m.in.: Stwolska Przełęcz Wyżnia (Štôlska štrbina), szczyt Stwolskiej Turni (Štôlska veža) oraz położona bliżej Zmarzłego Szczytu - Mała Kończysta (Malá Končistá) wysokość 2450 m n.p.m.).
Na południowym, wyższym wierzchołku znajduje się duży blok skalny nazywany Kowadłem (Nákova) albo Koniem Jármaya (Jármaiho stôl). Nazwa Kończysty (szpiczasty) związana jest z wyglądem wierzchołka oglądanym od południa. Na Kończystą nie prowadzi znakowany szlak turystyczny. Wejście (tylko latem z przewodnikiem) należy do łatwiejszych.
Pierwsze odnotowane wejścia: Aleksander Münich z towarzyszami 1874 – wierzchołek północny (2534 m n.p.m.), Viktor Lorens – wierzchołek południowy, zimą: Alfred Martin 1906.
Grań Kończystej poniżej szczytu przechodzi w szeroki grzbiet rozdzielający doliny:
- Batyżowiecką (Batizovská dolina) – od zachodu
- Dolinę Stwolską (Štôlska dolina) – od wschodu.
Pomiędzy wierzchołkami Małej Kończystej i Kończystej, w kierunku zachodnim, odchodzi od grani grzbiet opadający w stronę Stwolskiej Przełęczy (Lúčne sedlo). Na zachód od przełęczy, w zworniku Tępej (Tupá) grzbiet rozgałęzia się oddzielając od Doliny Złomisk (Zlomisková dolina) – odnoga Doliny Mięguszowieckiej - Dolinę Stwolską i Wielkiej Huczawy (Vežkej Hučavy dolina). W zachodniej odnodze grzbietu znajduje się szczyt Osterwa (Ostrva) (1926 m n.p.m.), poniżej którego, przez Przełęcz pod Osterwą (sedlo pod Ostrvou) poprowadzona jest tzw. Magistrala Tatrzańska (wybudowana w latach 1930 - 1931).
W Dolinie Złomisk, poniżej zboczy Osterwy znajduje się Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr.
