Kodeks Aleksandryjski
Z Wikipedii
Kodeks Aleksandryjski - pergaminowy manuskrypt w języku greckim, który powstał pod koniec V wieku w Egipcie. Pierwotnie składał się z 820 kart, a do naszych czasow zachowały się 773 karty (32 x 26 cm) z większością Septuaginty, Nowym Testamentem oraz obu (niekanonicznymi) Listami Klemensa. Na każdej stronie znajdują się dwie kolumny tekstu, 46 - 52 linie każda kolumna, po 20-25 liter w linii.
Kodeks w roku 1098 stał się własnością patriarchy aleksandryjskiego i stąd pochodzi jego nazwa. W roku 1621 znalazł się w Konstantynopolu, a w roku 1624 grecki patriarcha podarował go królowi Anglii Jakubowi I. Ponieważ on zmarł w 1625 roku zanim go otrzymał, został przekazany jego następcy Karolowi I. Z biblioteki królewskiej w roku 1757 Kodeks Aleksandryjski został przekazany do British Museum i tam się od tej pory znajduje.
