Komosa strzałkowata
Z Wikipedii
Komosa strzałkowata | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | goździkowce |
Rodzina | komosowate |
Rodzaj | komosa |
Gatunek | komosa strzałkowata |
Nazwa systematyczna | |
Chenopodium henricus |
Komosa strzałkowata , mączyniec (Chenopodium henricus), (Chenopodium bonus-henricus) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny komosowatych. Występuje w Europie i Azji, oraz w Ameryce (tam jako gatunek zawleczony). W Polsce jest rzadka, występuje na całym obszarze, ale najliczniej w zachodniej części kraju. Status gastunku we florze Polski: archeofit.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Stosunkowo gruba, wzniesiona i rozgałęziająca się, o wysokości 15 – 60 cm.
- Liście
- Stosunkowo duże, długoogonkowe liście są trójkątnie oszczepowate, na końcu zaostrzone. Są całobrzegie i faliste, trochę lepkie i pokryte mączystym nalotem.
- Kwiaty
- Kwiatostan złożony, wyrastający w kątach liści. Drobne, zielonawe kwiaty, wyrastają w kłębikach, które z kolei tworzą kłosokształtne kwiatostany. Zewnętrzne kwiaty w kłębikach są 3 – 4-dzielne, ich słupki są spłaszczone z boków, czasami brak pręcików. Kwiaty wewnętrzne są 5-dzielne, ich słupki są spłaszczone od góry. Kwitnie od maja do sierpnia, jest wiatropylna.
- Owoc
- Drobne, spłaszczone orzechy.
- Biotop, Wymagania
- Roślina ruderalna - rośnie na śmietniskach, przychaciach, przydrożach. W górach rośnie także na łąkach. Jest też jednym z chwastów w uprawach rolniczych. Chamefit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass.Chenopodietum boni-henrici.
[edytuj] Ciekawostki
- Od czasów prehistorycznych aż do XVIII wieku wiele gatunków komos było zbieranych i uprawianych jako rośliny jadalne. Zjadano młode liście i nasiona, z których można robić mąki i kaszę. Komosa strzałkowata nie ma takich własności trujących, jak komosa biała, która również była zjadana (po przegotowaniu i odcedzeniu).
- Jeszcze w czasach współczesnych – w czasie I i II wojny światowej, czy na przednówku ludność ratowała się od głodu i szkorbutu zjadając ziele i nasiona komosy.
- Ziele wykorzystywano w lecznictwie ludowym jako środek antyseptyczny, a korzeń do leczenia grzybicy skóry.
[edytuj] Bibliografia
- Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301144394.
- 2. Podbielkowski, Zbigniew. Słownik roślin użytkowych. Warszawa : PWRiL, 1989. ISBN 8309002564.
- 3. Seidl, Olga i Rostafiński, Józef. Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa : PWRiL, 1973.
- 4. Rutkowski, Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428.
- 5. Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.