Korfu
Z Wikipedii
Korfu | |
Stara forteca w Korfu |
|
Kontynent | Europa |
Państwo | ![]() |
Akwen | Morze Jońskie |
Powierzchnia | 580 km2 |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
113 000 195 os./km2 |
![]() |
|
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |
Korfu, starożytna Korkyra (gr. Κέρκυρα, łac. Corcyra), górzysta wyspa w Grecji, w północnej części Morza Jońskiego u wybrzeży Albanii, łącznie z kilkoma pobliskimi wysepkami wchodzi w skład prefektury Korfu w regionie administracyjnym Wyspy Jońskie. Stolicą wyspy i prefektury jest miasto Korfu.
Spis treści |
[edytuj] Wyspa Korfu
Zielona górzysta Kérkira (Korfu) leży między obcasem włoskiego buta a zachodnim wybrzeżem Grecji. W latach 60. XX w. jako jedna z pierwszych stała się celem ekspansji turystyki masowej. Powstały liczne kurorty, a niektóre rejony bezpowrotnie utraciły pierwotny charakter, ale większość górzystego obszaru nadal porastają lasy i gaje oliwne.
Podobno właśnie Kérkira była pierwowzorem miejsca wygnania Prospera i Mirandy, bohaterów Szekspirowskiej "Burzy". O wyspie pisali także Spenser, Milton, Lear, Miller, Gerald, Lawrence Durrell i Zbigniew Herbert. Ten ostatni, angielski pisarz znany w Polsce z cyklu powieściowego Kwartet Aleksandryjski, poświęcił Kérkirze książkę pod tytułem Jaskinia Prospera, opiewając jej przepyszne krajobrazy. Ocena ta jest do dziś aktualna, plaże Kérkiry należą do najatrakcyjniejszych na całym archipelagu. Brat Lawrencea, Gerald, przyrodnik i pisarz, w wydanych również w Polsce książkach "Moje ptaki, zwierzaki i krewni" oraz "Moja rodzina i inne zwierzęta", z sentymentem wspomina lata dzieciństwa spędzone na wyspie i pierwsze fascynacje tamtejszą przyrodą. Ogromna liczba miejsc noclegowych (ponad 5 tys.) sprawia, że ich ceny utrzymują się na atrakcyjnym poziomie, nawet w szczycie sezonu (przynajmniej w wielu kurortach poza miastem). Ceny w restauracjach i sklepach również są nieco niższe niż na pozostałych Wyspach Jońskich.
[edytuj] Historia
Skolonizowana przez Korynt w połowie VIII wieku p.n.e. Rywalizacja Korkyry z Koryntem stała się formalną przyczyną wojny peloponeskiej, w której Korkyra stała po stronie Aten. W kolejnych wiekach wyspa znajdowała się pod rządami kolejno Rzymu, Bizancjum, Wenecji i Turcji Osmańskiej. W latach 1800-1807 była częścią Republiki Siedmiu Wysp.