Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej
Z Wikipedii
Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej – polskie odznaczenie wojskowe.
Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej został ustanowiony uchwałą Sejmu Wileńskiego z dnia 25 lutego 1925 roku, zatwierdzoną przez Tymczasową Komisję Rządzącą Litwy Środkowej w dniu 27 marca 1922 roku dla nagrodzenia czynów męstwa i bohaterstwa
[edytuj] Zasady nadawania
Na podstawie uchwały odznaczenie to było nadawane dla nagrodzenia czynów męstwa i bohaterstwa, wybitnych czynów operacyjnych i organizacyjnych żołnierzy walczących z wojskami litewskimi na terenie Wileńszczyzny w okresie od 9 października do 19 listopada 1920 roku.
Krzyż początkowo nadawany był przez Rząd Tymczasowy Litwy Środkowej na wniosek dowódców formacji. Po włączeniu Wileńszczyzny do Polski odznaczenie nadawała specjalna komisja.
Ostatnie oficjalne nadania Krzyża miało miejsce w 1926 roku i wtedy też w Dzienniku Personalnym nr 12 z 1926 roku Ministra Spraw Wojskowych ogłoszono listę odznaczonych Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej. Ogółem odznaczenie to otrzymało 1439 osób.
[edytuj] Opis odznaki
Odznaką Krzyża Zasługi Wojsk Litwy Środkowej jest krzyż typu kawalerskiego o wymiarach 43 x 43 mm wykonany z brązu. Na awersie na ramionach krzyża znajduje się napis Wilno – 9 X – 19 XI – 1920, w środku krzyża umieszczony jest wizerunek orła trzymający w szponach tarczę z herbem Litwy. Pomiędzy ramionami krzyża znajduje się wieniec wawrzynowy. Na rewersie na poziomych ramionach krzyża jest napis Litwa – Środkowa, a na pionowych miecze, w środku okrągła tarcza.
Krzyż zawieszony był na wstążce o szerokości 37 mm koloru zielonego z siedmioma żółto-czerwonymi podłużnymi paskami szerokości 2 mm, w odstępach co 3 mm.
Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej był noszony po Krzyżu Zasługi a przed Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi.
