Krzysztof Baculewski
Z Wikipedii
Baculewski Krzysztof (ur. 1950 r.)
[edytuj] Biografia
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (1974). Studia uzupełniał w konserwatorium paryskim u Oliviera Messiaena i w Groupe de Recherches Musicales. Współpracuje jako krytyk z Ruchem Muzycznym. Jego utwory wykonywane były w kraju i za granicą (RFN, Francja, Węgry, Finlandia, USA, Ameryka Płd.). Jest laureatem kilku konkursów kompozytorskich oraz autorem pracy doktorskiej napisanej w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem Józefa Chomińskiego, poświęconej warsztatowi kompozytorskiemu współczesnych polskich twórców.
[edytuj] Ważniejsze kompozycje
Sonata na perkusję solo (1972), Meander na flet solo (1973), Epitafium na orkiestrę (1974), Nowe Wyzwolenie, dramat muzyczny (1974), Vivace e Cantilena na flet, fortepian i kwintet smyczkowy (1974), La notte, kantat kameralna (1975), Trois Graces na organy (1975), Is-slottet na 12 instrumentów (1975), A la recherche des harmonies perdues na orkiestrę (1976--1977), Passacaglia na kwartet perkusyjny (1979), Partita na saksofon altowy i klawesyn (1980), Ground na orkiestrę (1981), Quartier Latin na taśmę (1981), Sonata wiosenna na flet solo (1982), Koncert na orkiestrę (1983), 3 kwartety smyczkowe (1984, 1985, 1986), The Whole and Broken Consort na zespół instrumentów dawnych (1986), Concerto armonico na orkiestrę smyczkową (1987), Partita na skrzypce i fortepian (1988), A Walking Shadow na małą orkiestrę symfoniczną (1990).
[edytuj] Źródło
- Katalog polskiej muzyki akordenowej (dokument na licencji CC BY)
