Leon Lendzion
Z Wikipedii
Leon Lendzion (ur. 20 maja 1918, zm. 26 sierpnia 2005 w Gdańsku), działacz społeczny, poseł.
Syn przedwojennego przywódcy Polonii gdańskiej i posła na sejm gdański Antoniego Lendziona. Uczył się w Gimnazjum Polskim Macierzy Szkolnej w Gdańsku, gdzie w 1936 zdał egzamin maturalny. Następnie rozpoczął studia na gdańskiej Technische Hochschule (ówczesnej politechnice), z której wraz z innymi studentami Polakami został siłą usunięty w lutym 1939. W czasie II wojny światowej więzień obozów w Stutthofie i Sachsenhausen. Po wojnie powrócił do Gdańska i podjął studia na Politechnice Gdańskiej, którą ukończył w 1948 z tytułem mgr inż. budownictwa lądowego. Pracował w Urzędzie Morskim, a następnie w Stoczni Gdańskiej.
Wzorem swojego ojca zajął się działalnością społeczną. Pracował m. in. w sekcji byłej Polonii Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Związku Kombatantów i Byłych Więźniów Politycznych, Klubie Byłych Więźniów KL Stutthof. W latach 1961-1972 był posłem na Sejm z listy "bezpartyjnych".
Po przejściu na emeryturę zajął się działalnością na rzecz polsko-niemieckiego pojednania. Utrzymywał kontakty z niemieckimi organizacjami Aktion Sühnezeichen (Akcja Znaki Pokuty) oraz Zeichen der Hoffnung (Znaki Nadziei). Młodym Niemcom przekazywał swoje świadectwo o wojnie, obozach i cierpieniach.