Listonosz Pat
Z Wikipedii
Listonosz Pat to brytyjski serial animowany dla dzieci, opowiadający przygody Pata, listonosza z fikcyjnego miasteczka Zielona Dolina (ang. Greendale) w hrabstwie Yorkshire. Serial produkuje studio Woodland dla telewizji BBC. Serial, podobnie jak "bliźniaczy" serial Strażak Sam jest robiony techniką animowanych kukiełek i opiera się na takich samych zasadach. Czasami seriale te są także niesłusznie kojarzone z filmem Bob Budowniczy, z którym nie mają nic wspólnego.
W Polsce serial emituje kanał MiniMini codziennie o godz. 9:05 i 16:05. Pokazywane są wszystkie serie, odcinki 25-minutowe ze wszystkich serii są zebrane razem (co jest ewidentnym błędem) i tak emitowane w przerwie między 2 a 3 serią. Warto tu zaznaczyć, iż MiniMini posiada inną wersję odcinków 25-minutowych z serii 3 niż TVP.
Serial emituje także TVP 1, lecz traktuje go jako tzw. "zapchajdziurę" nie ma więc określonego dnia ani godziny emisji.
Spis treści |
[edytuj] Serie
Do dnia dzisiejszego powstały 3 serie "Listonosza Pata".
Pierwsza powstała w latach 80. Jej akcja była bardzo powolna, w każdym kolejnym odcinku Pat i Jess po prostu rozwozili pocztę mieszkańcom Zielonej Doliny. Różnica polegała na tym, iż każdego dnia przy innej pogodzie, co było przyczyną różnych komplikacji. Ostatnie 2 odcinki I serii powstały w roku 1991, mają po 25 minut i posiadają bardziej skomplikowaną treść.
W roku 1994 powstały kolejne 2 odcinki 25-minutowe, nie należące do żadnej serii, nazywane czasami "serią 1,5".
Druga seria powstała w roku 1996. Posiada już bardziej skomplikowaną fabułę, opowiada przede wszystkim o pomysłach i zamierzeniach mieszkańców, w realizacji których pomaga im Pat.
Trzecia seria kreskówki powstała na przełomie lat 2003 i 2004. Jest zupełnie odmienna od poprzednich. Pat i Jess przestali być najważniejszymi postaciami, niejednokrotnie za równie ważne uważane są miejscowe dzieci. Odcinki z III serii posiadają dwa równoległe toki akcji (najczęściej: 1 – Pat; 2 – dzieci). Zmieniła się też trochę technika animacji: podczas mówienia usta postaci nie tkwią jak dotąd nieruchomo, lecz poruszają się. Zwrócono także uwagę na upływ czasu: dzieci są teraz zdecydowanie większe, niektóre nawet nie przypominają "dawnych" siebie (np. Lusy Selwy i Katy Potycz), a najstarsze osoby w serialu (np. Panna Hubart, Major Forbeas, Babcia Drayden) zostały uśmiercone (co prawda nie jest to nigdzie powiedziane, ale tych postaci teraz już nie ma, z czego należy wnioskować, iż prawdopodobnie nie żyją). Inne postacie (Pietere Foog, George Lancaster) usunięto ze względu na brak wyrazistości a Sam Woldron po prostu nie pasował do nowej wersji. Oprócz tego doszło kilka nowych postaci a Zielona Dolina, dzięki pociągowi, przestała być miasteczkiem odciętym od świata. Zlikwidowano będący w serialu od końca I serii pocztowy autobus, ponieważ robiłby konkurencję parowozowi.
[edytuj] Zasady kreskówki
Jak było wspomniane już wyżej, serial opiera się na pewnych zasadach. Polegają one na tym, iż ma być to film przyjazny człowiekowi: nie ma bohaterów negatywnych a występujące postacie nigdy się nie kłócą. Jeżeli będziemy chcieli zobaczyć któregokolwiek z bohaterów rozzłoszczonego – nie uda nam się. Czasami zdarzają się w filmie sytuacje, w których można się zdenerwować, jednak jego bohaterowie zamiast tego mogą być bardzo smutni a czasami nawet roześmiać się i powiedzieć "a, nic się nie stało ". Z tego powodu serial jest doskonałym środkiem wychowawczym i to nie tylko dla dzieci...
Inna zasada mówi o poczuciu bezpieczeństwa: serial ma sprawiać, iż oglądając go czujemy się jak w domu: nie może być obcych postaci, szczególnie już statystów. To samo tyczy się obcych miejsc i przedmiotów. Dlatego też nie należy się dziwić, iż w Zielonej Dolinie jest tylko jeden strach na wróble z dyniowatą głową. Zasady te prowadzą czasem do skrajnych absurdów, np. w odcinku o turystach w miasteczku (z I serii) cały czas jest mowa o turystach, ale przez cały odcinek Pat tylko znajduje ślady ich pobytu. Gdy w końcu spotyka ich osobiście, okazuje się, że my tej sceny nie widzimy. W odcinku "Pocztowy Autobus" Pat jedzie z mieszkańcami do pobliskiego miasta (prawdopodobnie do Penkaster). Należało pokazać gwar wielkiego miasta i zrobiono to. Jednak przejeżdżający na motorze człowiek to Pieter Fogg, a jadąca ciężarówka należy przecież do Teda, który podobno zostawił ją w domu...
W nowej, III serii trzeba było już trochę nagiąć te zasady, bo przecież w innych bajkach ciągle są nowe postacie. Dlatego zezwolono na postacie epizodyczne: takie, które pojawią się tylko w jednym odcinku, ale za to odegrają w nim ważną rolę (np. inspektor kolejowy, Św. Mikołaj, kuzyn Mat). Nie zezwolono jednak na statystów, więc w odcinku "Zielony Zając" osoby siedzące w kinie to niewystępujący już bohaterowie, czyli Panna Hubart, Sam Woldron, Major Forbeas! Dwoje dzieci wygląda zaś zupełnie tak, jak dawniej Lusy Selwy i Tom Potycz! Pomimo, iż Sam Woldron nie występuje w III serii, niekiedy w tle widać jego samochód. Strach na wróble pozostał ten sam.
[edytuj] Ścieżka dźwiękowa
Zasada "poczucia bezpieczeństwa" dotyczy także ścieżki dźwiękowej serialu. Owce zawsze beczą tak samo, tak samo trzaskają drzwi furgonetki Pata, zawsze hałasuje ona jak mały fiat. Ze względu na to, iż przez lata zmieniali się twórcy, te dźwięki mogłyby ulec zmianie, zadbano jednak o to, aby się tak nie stało. Jedynie w pierwszych odcinkach I serii niektóre są inne, ze względu na to, iż były to dopiero początki serialu. Jedyny dźwięk, który zmienił się od III serii to miauczenie Jessa: z puchatego, potulnego głosiku na skrzeczące, kocie miauczenie, które o wiele lepiej wyraża uczucia kota.
Twórcą oryginalnej muzyki był Bryan Daly, jednak zmieniono go w III serii na innego. Nowa muzyka nie zepsuła serialu, zdobyła nawet większe uznanie niż poprzednia. Piosenka czołówkowa jest wykonywana na tę samą melodię, lecz w nowym wykonaniu, przy akompaniamencie innych instrumentów.
[edytuj] Postacie
[edytuj] Ze wszystkich serii
- Pat – Główny bohater, listonosz w Zielonej Dolinie. Zaradny i pomysłowy. Inni mieszkańcy często radzą się go w różnych sprawach. Obowiązkowy, bardzo poważnie podchodzi do swojej pracy: nigdy nie zdarzyło mu się nie dostarczyć przesyłki. Jego nieodłącznym kompanem jest Jess, a najlepszym przyjacielem Ted Glen. Pat bardzo lubi oglądać jego wynalazki i potrafi rozmawiać z nim godzinami. Nie odmawia nigdy filiżanki herbaty, którą zazwyczaj wszyscy go częstują. Obecność osób apodyktycznych(Panna Hubart, Burmistrz Forbeas) sprawia, że głupieje. Nosi okulary, ubrany w mundur i czapkę pocztowca. Jezdzi starą, czerwoną furgonetką z żółtym napisem "Royal Mail" (poczta królewska) i rejestracją PAT 1. W odcinkach 15-30 posiadał także podobny do niej pocztowy autobus, z numerem rejestracyjnym PAT 2. Czasami korzysta także ze starego roweru. W pierwszych 9 odcinkach furgonetka nie miała napisu, a jedynie wymalowaną królewską koronę.
- Jess – czarno-biały kot, nieodłączny przyjaciel i towarzysz Pata. Spostrzegawczy, ma dobrą pamięć. Czasami potrafi błyskawicznie przemieszczać się z miejsca na miejsce. Nie może zrozumieć niektórych dziwactw swojego pana, niejednokrotnie się za niego wstydzi. Jak każdy kot lubi czasem porozrabiać. W przeciwieństwie do Pata nie lubi wynalazków Teda, bo wie, że zazwyczaj prowadzą one do katastrofy.
- Sara – żona Pata. Praktyczna. W przeszłości też pracowała kiedyś jako listonoszka. W I i II serii nie pracuje, w III razem z Niszą otwiera kawiarnię na stacji kolejowej.
- Alf Thomson – typowy wieśniak o charakterystycznym, zachrypniętym głosie. Kocha swój stary, rozklekotany traktor i swoje liczne stado owiec. Jest przekonany, że ma talent do śpiewania. W rzeczywistości strasznie fałszuje i chrypi jednocześnie. Posiada nieznośną kozę Ruzię i gołębia pocztowego Cedryka, który zawsze potrafi trafić do domu. Alf nie rozumie zasad, którymi kieruje się w życiu Selwy. Potrafi nawet złamać jakiś przepis. Ulubione powiedzonko Alfa: "A niech to dziurawy kalosz!"
- Dorota (w I serii Dorothy) Thomson – żona Alfa. Typowa wieśniaczka, nigdy nie rozstaje się ze swoją chustą zawiązaną na głowie. Zajmuje się pilnowaniem farmy: odgania wrony od pola, próbuje zapanować nad wszędzie pałęczącymi się kurami.
- Ted Glen – po Jessie, najlepszy przyjaciel Pata. Miejscowa złota rączka. Jego pasją są wynalazki. Naprawianie rzeczy idzie mu doskonale, gorzej jest z wynalazkami – niemalże zawsze kończą się katastrofą i stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia. Ted ubrany jest w stary, dziurawy, czerwony pulower i brązową czapkę. Mieszka w warsztacie pod miasteczkiem, jeździ starą, rozpadającą się ciężarówką marki Landrover w kolorze wyblakłożółtym, ze zbitym przednim światłem i napisem Builder. W serii III pomaga Adżejowi naprawiać lokomotywę – Zieloną Rakietę. Czasami podczas jazdy pociągu pełni funkcję palacza. Ted ma pewien bardzo dziwny zwyczaj: kiedy Pat go szuka zawsze znika tak, że nie można go nigdzie znaleźć, a potem pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie.
- Artur Selwy – miejscowy policjant. Najczęściej ma stopień sierżanta, jednak w serii 1,5 nazywany jest posterunkowym. Jego życie to nieustanne egzekwowanie przepisów. Za pazuchą nosi miniaturowy kodeks. Ponieważ w Zielonej Dolinie próżno szukać przestępców, najczęściej kieruje ruchem i ustawia tabliczki z napisem "Objazd". Jeździ starym, rozpadającym się rowerem, w rzeczywistości nadającym się tylko na złom. Nigdy jednak nie wlepia sobie mandatu za posiadanie niebezpiecznego dla życia pojazdu. Ponieważ mieszka sam z córką, musi wykonywać czynności dość krępujące dla policjanta, jak np. pranie i gotowanie. Wbrew pozorom, jakie stwarza wizerunek twardego stróża prawa, Selwy jest czuły i bardzo zależy mu na rodzinie. Kocha ponad wszystko córkę Lusy, spełnia wszystkie jej zachcianki. Dla niej mógłby złamać wszystkie przepisy.
- Jeff Goofy Pringl – nauczyciel w miejscowej szkole. Bardzo lubi organizować różne wyjścia dla uczniów a także zabawy, przeglądy i prezentacje dla wszystkich mieszkańców. W II serii pomaga mu w tym burmistrz Forbeas.
- Pani Gogens – kierowniczka poczty w Zielonej Dolinie. Zajmuje się sortowaniem poczty. Na co dzień spokojna staruszka, jednak kiedy tylko ma okazję, potrafi się zabawić. Jedna z najstarszych osób w miasteczku. W niektórych sytuacjach przestaje już rozumieć młodsze pokolenie. Choć nie daje tego po sobie poznać, bardzo boi się, żeby nie zostać uznaną za "starą i niepotrzebną" a w konsekwencji odrzuconą. Przyjaźni się z pastorem.
- Pastor Times – Miejscowy pastor. Mieszka na plebani, w kościele, nieopodal cmentarza. Jego główne zadanie to ciągnięcie za sznur od dzwonu. Pasjonuje się hodowlą róż i muzyką. Jednak dobrze wychodzi mu jedynie gra na pianinie. Kiedy nikt nie patrzy, odrzuca stołek i gra tańcząc jednocześnie. Ma też stary zepsuty gramofon i mnóstwo innych instrumentów, na których nie umie jednak grać. Przyjaźni się z panią Gogens. Ma siostrę mieszkającą w Penkaster. Ulubione powiedzonka: "Panie, miej nas w swojej opiece!", "z nieba ci spadł!", "Wielkie nieba!", "Bóg mówi <<szukajcie, a znajdziecie>>", "dobry Boże!".
- Julia Potycz – matka bliźniaków Katy i Toma.
- Doktor Gielbertson – miejscowa lekarka. Lubi tańce latynoamerykańskie i picie herbaty na stoliku w ogrodzie
- Julian – syn Pata. Podobnie jak jego ojciec jest zaradny i pomysłowy. Miłośnik postaci z komiksów – Kapitana Zappa. Sympatyczny i koleżeński. Jego sympatią jest Mira, bliżej przyjaźni się także z Charlim i bliźniakami Tomem i Katy.
- Charli Pringl – syn pana Pringla. Klasowy kujon. Uwielbia matematykę i pokrewne przedmioty. Nawet kiedy gra w piłkę lub puszcza latawce, stosuje do tego obliczenia matematyczne.
- Lusy Selwi – córka sierżanta Selwy'ego. Nieśmiała. Odbiera pocztę, która przychodzi do szkoły. Umie grać na fujarce i pięknie śpiewa. Lubi kucyki.
- Bill Thomson – syn Alfa i Doroty. Przebojowy. Lubi grę w piłkę i nowoczesną muzykę oraz tańce. Bardzo chce robić coś wyjątkowego, jednak niewiele mu wychodzi, ponieważ jest dosyć niezdarny.
- Bliźniaki Katy i Tom Potycz – dzieci Juli. Lubią bawić się, żartować i pomagać swojej mamie w różnych pracach.
- Sara Gilbertson – córka pani doktor. Typowa skarżypyta. Bardzo ciekawska i wścibska. Ulubione powiedzonko: "Prosze pana, prosze pana!"
[edytuj] Tylko z serii I-II
- Panna Hubart – typowa "stara panna". Sądząc po wyglądzie, ma grubo po 50-tce. Na każdym kroku widać u niej staropanieńskie zaniedbanie. Ma konserwatywne poglądy, przywiązuje wagę do dobrego wychowania i przestrzegania przyjętych form zachowania. W związku z tym łatwo się oburza, gdy ktoś zachowuje się nietypowo lub w sposób nieprzystający do jej wyobrażeń. Jest apodyktyczna i nieznosząca sprzeciwu. Wbrew pozorom jakie stwarza, jest człowiekiem wrażliwym na piękno, o czym najlepiej świadczy jej ulubione zajęcie – malowanie obrazów.
- Babcia Drayden(w serii 1 i 1,5 jej nazwisko było czytane "Drajden", w s.2 – "Dryden".) – bardzo leciwa, zabawna staruszka, wracająca ciągle pamięcią do czasów zamierzchłej przeszłości. Bardzo często narzeka na reumatyzm, przez który nie może wykonywać już niektórych czynności, np. wchodzić na pełen starych gratów strych oraz wychodzić za daleko od domu. Posiada różne stare, nieprzydatne przedmioty, np. koło do przędzenia. Jej ojciec grał na Tubie. Ulubione powiedzonko: "Kiedy byłam małą dziewczynką ..."
- Burmistrz Major Forbeas – Emerytowany wojskowy. W wojsku robił praktycznie wszystko, latał nawet balonem. Nie może rozstać się z dawnym życiem, zwolennik drylu wojskowego w życiu codziennym (z nim w roli dowódcy).Kolekcjonuje ołowiane żołnierzyki. Władczy i apodyktyczny, zapatrzony w siebie egoista. W 2 serii ze względu na zdolności przywódcze wybrany na burmistrza. Niestety, wybór okazuje się chybiony: obchodzą go tylko własne korzyści, a nie dobro miasta. Obywateli traktuje jak szeregowych. Mieszka w Dworze Garnera (w serii 1 i 1,5 nazywanym ang. Garner Hall).Czasami pomaga panu Pringlowi w organizowaniu różnych przeglądów, ale pod jednym warunkiem – to o nim jest ten przegląd.
- Sam Woldron – Właściciel obwoznego sklepu – niebieskiego auta ciężarowego z numerem rejestracyjnym SAM 1. Raz na 3 dni jedzie do pobliskiego miasta Penkaster po towar, który potem sprzedaje mieszkańcom Zielonej Doliny. Jest on dla nich głównym dostawcą artykułów wszelakich. Mówi śmiesznym, nosowym głosem. Jest dość zaradny, lecz bardzo wolno chwyta, o co chodzi. Często dziwi się różnym rzeczom.
- Pieter Foog – "młodzian ala lata 70": posiadacz kwadratowej brody, wirtuoz gry na gitarze, jeździ na motorze.
- Georg Lancaster – typowy wiejski chłop. Chodzi w starych kaloszach wypchanych słomą, na głowie ma wełnianą czapkę. Interesuje go tylko jedno: jego kury. Utrzymuje się ze sprzedaży ich jaj, jeździ z nimi na targ, zastawia pułapki na lisa. Odwiedzającym go mieszkańcom proponuje podziwianie kur i branie ich na ręce.
[edytuj] Tylko z serii 3
- Adżej Bans – miłośnik pociągów. Jest zarówno właścicielem stacji, zawiadowcą, jak i maszynistą prowadzącym lokomotywę – Zieloną Rakietę. Ponieważ lokomotywa jest ponad 100-letnim parowozem, wiele czasu musi też poświęcać na jej reperację i wymianę części. Zazwyczaj pomaga mu w tym Ted. Ulubione powiedzonko: "proszę wsiadać! Drzwi zamykać!"
- Nisza Bans – żona Adżeja. Razem z Sarą prowadzi kawiarnię na stacji. Pomysł otwarcia kawiarni podsunął im pastor. Do zadań Niszy należy także opieka nad Nickiem.
- Mira Bans – córka Adżeja i Niszy. Wesoła i sympatyczna. Lubi żartować, ale za to brak jej wyobrazni. Antytalent w dziedzinie śpiewu. Jej sympatią jest Julian.
- Nick Bans – kilkumiesięczny niemowlak jeżdżący w wózeczku, młodszy brat Miry. Uwielbia pociągi i Jessa, którego wizerunek ma wyhaftowany na ubraniu.
[edytuj] Wersja polska
[edytuj] Seria 1 i 2
Wersja polska: Telewizyjne Studia Dźwięku w Warszawie
Tekst: Katarzyna Precigs
Dźwięk: Wiesław Jurgała
Opowiadał i wszystkim postaciom głosu użyczał: Jerzy Kramarczyk
[edytuj] Seria 3
Wersja polska: Telewizja polska – Agencja Filmowa
Reżyseria i realizacja dźwięku: Wiesław Jurgała
Opowiadał i wszystkim postaciom głosu użyczał: Jerzy Kramarczyk
Kierownictwo produkcji: Andrzej Oleksiak
[edytuj] ciekawostki
W 2 serii Jerzy Kramarczyk pozamieniał głosy niektórych postaci. W serii 3 powróciły jednak oryginalne (np. charakterystyczny, zachrypły głos Alfa, którego w serii 2 nie miał) z wyjątkiem Teda Glena (Kramarczyk uznał być może, iż jego głos z 1 serii był zbyt głupkowaty jak na tę postać) i pani Gogins (prawdopodobnie aktorowi nie udało się odtworzyć staruszkowatego głosu, jaki nadał jej w 1 serii).
Istnieje także inna wersja odcinków 25-minutowych z serii 3, wykonana specjalnie dla MiniMini, w której poszczególne postacie grają różni aktorzy, a zamiast Zielonej Doliny pozostawiono angielskie Greendale. Zupełnie inne słowa ma też piosenka. Tą wersję tych 4 odcinków można oglądać w MiniMini, zaś w TVP 1 jest emitowana wersja z Kramarczykiem.
[edytuj] Tekst piosenki
[edytuj] Seria 1
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/1./
Ledwie świt zabłyśnie
z torbą pełną listów
swym pocztowym wozem rusza w świat
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/2./
Ze snu wstaje słońce
słychać ptaków koncert
i szczęśliwy jest naprawdę Pat
/3./
Każdy dobrze zna pocztowy wóz
a przyjaciół ma
Pat jak mało który
Mo-oże
może właśnie dziś
spotkasz go (PUK!PUK!)
znów (DRYŃ!DRYŃ!)
z listem u twych drzwi
HE!HE!
(chór:) /Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
(chór): /pow.2/
Ze snu wstaje słońce
słychać ptaków koncert
i szczęśliwy jest naprawdę Pat
i szczęśliwy jest naprawdę Pat
(poj.głos.) i szczę-śli-wy jest na-praw-dę Pat.
[edytuj] seria 1,5 i 2
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/1./
Z torbą pełną listów
ledwie świt zabłyśnie
swym pocztowym wozem rusza w świat
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/2./
Ze snu wstaje słońce
słychać ptaków koncert
i szczęśliwy jest naprawdę Pat
/3./
Każdy dobrze zna pocztowy wóz
a przyjaciół ma
Pat jak mało który
Mo-oże
może właśnie dziś
spotkasz go (PUK!PUK!)
znów (DRYŃ!DRYŃ!)
z listem u swych drzwi /Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
Param pam pam pam pam pam
Param pam pam pam pam pam...
[edytuj] seria 3
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/1./
Z torbą pełną listów
ledwie świt zabłyśnie
swym pocztowym wozem rusza w świat
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/2./
Ze snu wstaje słońce
słychać ptaków koncert
i szczęśliwy jest naprawdę Pat
/3./
Każdy dobrze zna pocztowy wóz
aprzyjaciółma Pat jak mało który
Mo-oże
może właśnie dziś
spotkasz go(PUK!PUK!)
znów(DRYŃ!DRYŃ!)
z listem u swych drzwi
(Pat): HA!HA!
/Ref./
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
/pow.1/
Z torbą pełną listów
ledwie świt zabłyśnie
swym pocztowym wozem rusza w świat
swym pocztowym wozem rusza w świat
bądz szczęśliwy w życiu tak jak Pat!
[edytuj] Piosenka końcowa
[edytuj] seria 1
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
Pom pom pom pom pom pom
Pom pom pom pom pom pom
Pom pom pom pom pom pom pom pom pom
[edytuj] seria 1,5
Powtórzenie piosenki początkowej
[edytuj] seria 2
Pat i kot
kot i Pat
Pat i kot przyjaciele od lat
Z torbą pełną listów
ledwie świt zabłyśnie
swym pocztowym wozem rusza w świat
[edytuj] seria 3
Kto z was zgadnie sam
co dziś w torbie dla was mam?
Czy są listy?
Pocztówki, paczki?
Kolorowe znaczki?
Co tam jest? Kot Jess, O!
Kto z was zgadnie sam
co dziś w torbie dla was mam?
[edytuj] Spis odcinków
Typowy odcinek ma 15 min., lecz zdarzają się 25-minutowe
[edytuj] Seria 1
(lata 80)
1. Listonosz Pat znajduje zguby
2. Kura złodziejka
3. Tajemnica Pata
4. Deszczowy dzień
5. Owce na polu koniczyny
6. Ekspresowy Traktor
7. Susza
8. Wietrzny Dzień
9. Mglisty Dzień
10. Pechowy dzień Pata
11. Pat i sanki
12. Pat i łyżwy
13. Ważna wiadomość
14. Listonosz Pat i żołnierzyki (25 min., 1991)
15. Pocztowy Autobus(25 min., 1991)
[edytuj] seria 1,5
(25 min., 1994)
16. Listonosz Pat i Tuba
17. Listonosz Pat i Barometr
[edytuj] Seria 2
(1996)
Listonosz Pat...
18. ... maluje sufit
19. ... i paczki
20. ... i wielka niespodzianka
21. ... i robot
22. ... i dziura na drodze
23. ... i rycerska zbroja
24. Pat i okulary
25. ... i wystawa
26. ... i sznurek
27. ... i konkurs na najpiękniejsze miasteczko
28. ... i balon
29. ... i potwór z wrzosowiska
30. ... i tajemnicza wyprawa
[edytuj] seria 3
Listonosz Pat...
(2003)
31. ... i Zielona Rakieta (25 min., wg MiniMini: Rakieta z Greendale)
32. ... i kiermasz rzeczy używanych
33. ... i uciekający latawiec
34. ... i dobra robota
35. ... i czarodziejskie święta (25 min., wg MiniMini: Magiczna gwiazdka)
36. ... i Maszyna do lodów
(2004)
37. ... i zmiana fachu
38. ... i nocne strachy
39. ... i kłopotliwy pociąg
40. ... i znikająca Dosia
41. ... i drabina Alfa
42. ... ratuje Zieloną Rakietę
43. ... zostaje klaunem (25 min., wg MiniMini: Listonosz Pat i klauni)
44. ... i gwiazdy muzyki POP
45. ... i zielony zając
46. ... i wielki wyścig
47. ... i ogromne motyle
48. ... i jego film
49. ... i głodna koza
50. ... i polowanie na dinozaura
51. ... i kolejowy inspektor
52. ... i piraci (25 min., wg MiniMini: tytuł taki sam)
53. ... i latające talerze
54. ... i letni kiermasz
55. ... i jego idealny obraz
56. ... i futbolowy szał
57. ... i epidemia w miasteczku
58. ... i wyprawa nad morze
59. ... i pocztowy gołąb
60. ... i magiczny pokaz
