Lublin R.VIII
Z Wikipedii
| Lublin R-VIII | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Polska |
| Wytwórnia | Zakłady Mechaniczne Plage i Laśkiewicz |
| Typ | Samolot rozpoznawczo-bombowa |
| Konstrukcja | dwupłaty samolot o konstrukcji mieszanej, podwozie – stałe (kołowe lub pływakowe) |
| Załoga | 2 (pilot, obserwator) |
| Historia | |
| Data oblotu | marzec 1928 |
| Lata produkcji | 1928 – 1930 |
| Wycofanie ze służby | 1939 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | patrz tabela |
| Moc | patrz tabela |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | patrz tabela |
| Długość | patrz tabela |
| Wysokość | patrz tabela |
| Powierzchnia nośna | patrz tabela |
| Masa | |
| Własna | patrz tabela |
| Startowa | patrz tabela |
| Osiągi | |
| Prędkość max. | patrz tabela |
| Prędkość przelotowa | patrz tabela |
| Prędkość wznoszenia | patrz tabela |
| Pułap | patrz tabela |
| Zasięg | patrz tabela |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,69 mm (stały, zsynchronizowany – pilota) 2 karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm (ruchome, sprzężone – obserwatora) 300 kg bomb (w wyrzutnikach pod płatem dolnym) |
|
| Użytkownicy | |
| Polska | |
Lublin R-VIII – polski samolot liniowy (rozpoznawczo-bombowy) z okresu międzywojennego
Spis treści |
[edytuj] Historia
Na początku lat dwudziestych XX wieku w polskim lotnictwo opracowano koncepcję lotnictwa liniowego przeznaczonych rozpoznania sił przeciwnika, bombardowania i współpracy z własnymi jednostkami na pierwszej linii frontu.
W 1927 roku inż. Jerzy Rudlicki z Zakładów Mechanicznych Plage i Laśkiewicz w Lublinie opracował wspólnie z inż. Jerzym Dąbrowskim i inż. Antonim Uszackim projekt samolotu liniowego, który został oznaczony jako Lublin R-VIII, a w dniu 14 grudnia 1927 roku podpisano umowę z lotnictwem wojskowym na budowę trzech prototypów tego samolotu.
Pierwszy prototyp oznaczony jako R-VIII/1 został zbudowany już 8 lutego 1928 roku, ale z powodu opóźnienia dostawy francuskiego silnika Farman 12WE oblotu dokonano dopiero w marcu 1928 roku. Po próbach w Instytucie Badan Technicznych Lotnictwa (IBTL) w Warszawie uzyskał on pozytywną opinię z zaleceniem jednak aby zastosować silniejszy silnik.
W związku z zaleceniami IBTL zakupiono we Francji mocniejszy silnik Lorraine-Dietrich i zbudowano drugi prototyp oznaczony jako R-VIII/2. Prototyp ten został oblatany w lipcu 1928 roku. Wykazywał on dobre własności pilotażowe i stał się on wzorcowym modelem do budowy seryjnego już samolotu oznaczonego jako R-VIIIa.
W dniu 13 marca 1929 roku podpisano umowę z lotnictwem wojskowym na budowę 4 seryjnych samolotów Lublin R-VIII a, które miały już posiadać uzbrojenie. Pierwszy z tych samolotów wyposażony był w silnik Lorraine-Dietrich (podobnie jak prototyp R-VIII/2) a trzy następne w nowy silnik Hispano-Suiza. Wszystkie samoloty zostały zbudowane w pierwszej połowie 1930 roku.
Samoloty te zostały poddane badaniom w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa. W trakcie których jeden z nich został rozbity. Pozostałe przy przekazano do jednostek lotniczych, gdzie jednak pomimo dobrego uzbrojenia, wytrzymałości konstrukcji samolotu stwierdzono że pełne osiągi uzyskiwane były tylko przy małym ładunku i ograniczonym zasięgu. Wady te spowodowały, że lotnictwo wojskowe zrezygnowało z dalszych zakupów tego samolotu.
Dyrekcja Zakładów Mechanicznych Plage i Laśkiewicz nie zrezygnowała jednak z tego samolotu i jeszcze w kwietniu 1930 roku zwróciła się do Kierownictwa Marynarki Wojennej z oferta przebudowy samolotu Lublin R-VIII a na wodnosamolot pływakowy. W 1931 Marynarka Wojenna po zapoznaniu się z ofertą zamówiła w zakładach 4 wodnosamoloty, a ostatecznie umowę podpisano 26 lutego 1932 roku.
W 1932 roku zbudowano pierwszy z nich wyposażony w silnik Lorraine-Dietrich, który oznaczono jako R-VIII bis, a następne dwa wyposażone w silnik Hispano-Suizo oznaczone jako R-VIII ter. Czwarty z samolotów został rozebrany na części zamienne. Wodnosamoloty Lublin R-VIII czasami są również nazywane Lublin R-VIII hydro.
Ponieważ jednak rozpoczęto już budowę nowych samolotów Lublin R-XIII ostatecznie w 1932 roku zakończono ich produkcję. Łącznie z prototypami wyprodukowano 9 samolotów Lublin R-VIII wszystkich odmian.
[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim
Samoloty Lublin R-VIII były budowane dla polskiego lotnictwa wojskowego wojsk lądowych oraz lotnictwa Marynarki Wojennej.
W lotnictwie wojsk lądowych używano ich w zasadzie tylko do lotów ćwiczebnych.
Natomiast w wersji pływakowej samolot użytkowany był przez Morski Dywizjon Lotniczy w Pucku do roku 1938 w Eskadrze Dalekiego Wywiadu do zadań rozpoznawczych i bombardowania. Następnie zostały przeniesione do eskadry szkolno-treningowej, gdzie przetrwały do 1939 roku i zostały zniszczone w dniu 8 września 1938 roku przez lotnictwo niemieckie na wodach w rejonie Chałup na półwyspie Helskim.
Samoloty te wykorzystywano także w rajdach lotniczych i tak prototyp R-VIII/2 wziął udział w 1928 roku w II Locie Małej Entanty i Polski uzyskując tam dobrą opinię.
W 1930 roku w kolejnym Locie Małej Entanty i Polski na przełomie sierpnia i września wzięło udział 3 samoloty R-VIII a. Samolot pilotowany przez H. Skrzypińskiego zajął w nim 7 miejsce, a drugi samolot pilotowany przez E. Wyrwickiego – 9.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Lublin R-VIII był dwumiejscowym samolotem o konstrukcji mieszanej w układzie dwupłata.
Kadłub drewniany o konstrukcji kratownicowej. Kadłub przy silnik kryty blachą duralową a dalej kryty sklejką. Z przodu kadłuba znajdował się silnik rzędowy, za nim zbiornik paliwa z urządzeniem do szybkiego jego opróżniania w razie wybuchu pożaru. Za zbiornikiem paliwa znajdowała się odkryta kabina pilota osłonięta z przodu wiatrochronem. Bezpośrednio za nią znajdowała się również odkryta kabina obserwatora wyposażona w obrotnicę dla dwóch sprzężonych karabinów maszynowych. Na końcu kadłuba umieszczono drewniane usterzenie klasyczne kryte płótnem.
Płaty miały konstrukcję drewnianą, dwudźwigarową i kryte były płótnem. Komora płatów połączona była dwiema parami równoległych słupków i usztywniona cięgnami i taśmami stalowymi. Lotki znajdowały się tylko na górnym płacie.
Podwozie w wersji lądowej było klasyczne stałe z płozą ogonową. W wersji wodnosamolotu podwozie stanowiły dwa pływaki metalowe wielogrodziowe firmy Short przymocowane do płata dolnego wieloma zastrzałami z rur stalowych. Każdy z pływaków miał wyprofilowane dno i ster wodny.
Napęd samolotu stanowił silnik rzędowy, śmigło metalowe dwułopatowe.
[edytuj] Dane lotno-taktyczne
| Wersja | R-VIII/1 | R-VIII/2 | R-VIII a | R-VIII bis | R-VIII ter |
| Silnik rzędowy | Farman 12WE o mocy 550 KM (404 kW) |
Lorraine-Dietrich o mocy 650 KM (478 kW) |
Hispano-Suiza o mocy 650 KM (478 kW) |
Lorraine-Dietrich o mocy 650 KM (478 kW) |
Hispano-Suiza 12 Lb o mocy 650 KM (478 kW) |
| Rozpiętość (m) | 17,00 | 17,00 | 17,00 | 17,00 | 17,00 |
| Długość (m) | 10,92 | 11,12 | 11,12 | 12,06 | 12,06 |
| Wysokość (m) | 4,50 | 4,50 | 4,50 | 5,33 | 5,33 |
| Powierzchnia nośna (m²) | 76,40 | 76,40 | 76,40 | 76,40 | 76,40 |
| Masa własna (kg) | 2000 | 2200 | 2457 | 2919 | 2790 |
| Masa całkowita (w locie) (kg) | 3550 | 4200 | 3500 | 4300 | 4170 |
| Prędkość maksymalna (km/h) | 180 | 220 | 225 | 200 | 205 |
| Prędkość przelotowa (km/h) | ? | ? | 200 | 175 | 180 |
| Prędkość wznoszenia (m/s) | ? | ? | 5,25 | 3,50 | 3,80 |
| Pułap (m) | 6000 | 6800 | 5770 | 4000 | 4200 |
| Zasięg (km) | 900 | 1550 | 600 z dodatkowym zbiornikiem 1720 |
800 | 800 |
