Marek Emiliusz Lepidus (konsul 6)
Z Wikipedii
Marek Emiliusz Lepidus (Marcus Aemilius Lepidus) polityk rzymski, związany z dynastią julijsko-klaudyjską, poprzez brata Lucjusza, był szwagrem wnuczki cesarza Augusta - Julii Liwilli. W przeciwieństwie do brata nie brał udziału w kosnspiracjach przeciw cesarzowi ale pozostawał cały czas z nim w bliskich i żywych stosunkach.
Sprawował urząd konsula w 6 r.n.e. W 9 r. wziął udział w wojnie z Dalmatami. Powszechny szacunek i wpływy zachował również w czasie panowania podejrzliwego cesarza Tyberiusza. Bronił w czasie procesu Pizona oskarżonego o otrucie Germanika. W 21 r. cesarz Tyberiusz oferował mu namiestnictwo prowincji Afryka, lecz odmówił ze względu na stan zdrowia. W 22 r. dokonał renowacji Bazyliki Aemilii. W 26 r. został wyznaczony namiestnikiem prowincji Azja. Zmarł w 23 r. Tacyt wydał o nim opinię jako mądrego i szanowanego senatora.
Wywód przodków:
| 4. Lucjusz Emiliusz Paulus, konsul 50 p.n.e. | ||||||
| 2. Paulus Emiliusz Lepidus, cenzor 22 p.n.e. | ||||||
| 5. NN | ||||||
| 1. Marek Emiliusz Lepidus | ||||||
| 6. Publiusz Korneliusz Scipion Pomponia Salwito, konsul 35 p.n.e. | ||||||
| 3. Kornelia | ||||||
| 7. Skrybonia | ||||||
Potomkowie:
Zobacz też:
