Marek Piotrowski (kick-bokser)
Z Wikipedii
Marek Piotrowski (ur. 14 sierpnia 1964 r. w Dębe Wielkim koło Mińska Mazowieckiego) – polski kick-bokser i bokser, zawodowy mistrz świata.
Spis treści |
[edytuj] Kariera amatorska
Swoją karierę sportową rozpoczynał jako bardzo młody adept ju-jitsu, z czasem zainteresował się Karate Kyokushin. W 1984 r. zdobył w tej dyscyplinie Mistrzostwo Polski juniorów. W 1985 r. powtórzył ten sukces w kategorii seniorów. W karate stoczył 13 oficjalnych pojedynków, wszystkie wygrał. Później również został posiadaczem czarnego pasa. Od początku 1987 r. – rozpoczął uprawiać kickboxing, najchętniej w formule full-contact. Dyscyplina w tej formie była wówczas w Polsce zakazana. 11.10.1987 r. – zdobył w Monachium amatorskie Mistrzostwo Świata w kategorii wagowej do 81 kg. Tego samego roku wygrał również Mistrzostwo Polski, a na Węgrzech Puchar Świata, zostając uznanym za najlepszego zawodnika turnieju.
[edytuj] Kariera zawodowa
1988 r. – Marek Piotrowski zdecydował się na wyjazd do USA by, jak sam deklarował, zostać Mistrzem Świata zawodowców. W październiku 1988 r. stoczył swoją pierwszą walkę za Oceanem, w Rockford z Bobem Handeganem, nokautując go w 4 rundzie. 19.08.1989 r. – w swej 5 walce za Oceanem zwyciężył jednogłośnie na punkty dotychczas niepokonanego Ricka "The Jet" Roufusa i zdobył zawodowe Mistrzostwo Stanów Zjednoczonych wg organizacji PKC. Do jego nazwiska przyległ również ringowy przydomek Punisher . 04.11.1989 r. – w Chicago pokonał słynnego Dona "The Dragon" Wilsona i został zawodowym Mistrzem Świata organizacji ISKA, PKC i FFKA. Do 1991 r. stoczył sześć pojedynków gromiąc miedzy innymi Boba "The Thunder" Thurmana w Las Vegas i znakomitego Marka Longo. Był do tego momentu niepokonanym zawodnikiem na zawodowych ringach, legitymującym się wynikiem 29-0 (19 k.o.). 22.06.1991 r. – pomimo problemów osobistych stoczył rewanżowy pojedynek z Rickiem Roufusem, który przegrał w drugiej rundzie przez k.o. 10.02.1992 r. – rozpoczął swoją przygodę z boksem zawodowym wygrywając pierwszą walkę przed czasem w 4 rundzie. Do 1992 r. chcąc odzyskać utracony tytuł MŚ stoczył kilka walk w kickboxingu wszystkie wygrywając. W lipcu 1992 r. zdobył tytuł mistrza Ameryki Północnej wygrywając z Kanadyjczykiem Conradem Pla. 22.11.1992 r. – w Paryżu stanął do pojedynku z wielokrotnym mistrzem Holendrem Robem "The Dutchman" Kamanem (zwanym także "Mr. Low-Kick", 98 wygranych walk, 78 k.o.) w formule low-kick. Przegrał przez TKO w siódmej rundzie po niezwykle dramatycznym boju. Po tej porażce Marek Piotrowski raz jeszcze stanął do walki o utracone tytuły. Przez następne lata szukał szansy na rewanż z Kamanem i Roufusem, ale nigdy jej nie dostał. 22.06.1993 r. – pokonał w Montrealu przez TKO Mike’a "The BlackSniper" McDonalda. W tym samym roku zwyciężył Mike’a Winklejohna zdobywając tytuł Mistrza Świata wg ISKA w formule oriental rules (odmiana dopuszczająca low-kick i uderzenia kolanem). 15.04.1994 r. – w San Jose w Kalifornii wygrał z Javierem Mendezem. W grudniu 1995 r. stoczył swoje ostatnie starcie w kickboxingu, w Krakowie z Włochem Stefano Tomiazzo, zdobywając pas Mistrza Świata organizacji WKA i unifikując wszystkie światowe tytuły w full-contact. Do 1995 r. jako kick-bokser jest posiadaczem wszystkich najważniejszych pasów mistrzowskich: ISKA, KICK, PKC, WAKO-PRO, FFKA, WKAi TBC. Po raz drugi został niekwestionowanym Mistrzem Świata zawodowców, 9-krotnym Mistrzem Świata.
Równolegle ze startami w kickboxingu, Piotrowski kontynuował karierę boksera zawodowego, tocząc od 1992 do 1996 r. w sumie 21 pojedynków, wygrywając wszystkie. Karierę wojownika ringu zakończył 13.12.1996 r. w Hanowerze wygraną walką bokserską. W 1997 r. dostał propozycję walki o zawodowe mistrzostwo świata w boksie organizacji IBF z Reggie Johnsonem, lecz ze względu na kłopoty zdrowotne musiał zrezygnować.
Do Polski wrócił w 2002 r.
[edytuj] Pozostałe wyróżnienia
W 1987 r. dostał nagrodę "Syrenki" od miesięcznika Sportowiec za największą niespodziankę sportową roku. Trzykrotnie wybierany do pierwszej dziesiątki najlepszych sportowców w Polsce w plebiscycie Przeglądu Sportowego (1987, 1989, 1990), dwukrotnie zajmując 2 pozycję. Prestiżowy magazyn Fighter klasyfikując największych kickboxerów lat 80., umieścił Piotrowskiego w wadze do 172 funtów (tj.78 kg) na drugim miejscu. Dwukrotnie, w latach 1989 i 1994 został uznany przez amerykańskich fachowców kickbokserem roku. Został także wybrany przez amerykańską prasę na jednego z dwóch najlepszych fighterów lat 90. W 1991 r. Aleksander Bilik wydał książkę Kickbokser, opisującą karierę Piotrowskiego do roku 1990. W 2005 r. nakręcono "Wojownika" – film dokumentalny o Marku Piotrowskim. W 2005 r. powstał o nim nawet komiks pt. Kickbokser (zamieszczony w dodatku do Gazety Wyborczej). 2006 r. – Marek Piotrowski otrzymał statuetkę Stanley Honorowy – KICK BOXING.
[edytuj] Oficjalny bilans walk
- '42-2 (27 k.o.) – kick-boxing,
- 21-0 (11 k.o.) – boks,
- 13-0 – karate kyokushin.
