Michał Odlanicki-Poczobutt

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Michał Odlanicki-Poczobutt (31 marca 1910 w Poczobuttach - 3 października 2004 w Pszczynie), geodeta, członek PAN.

W 1934 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Przed wybuchem II wojny światowej kierował działem geodezji w Biurze Regionalnego Planu Zabudowania Okręgu Krakowskiego, w 1945 współorganizował oraz był kolejno zastępcą dyrektora i dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego w Krakowie. W latach 1949-1950 wiceprzewodniczący ds. planowania przestrzennego Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego w Krakowie. Jednocześnie od 1945 pracował na krakowskiej uczelni technicznej (AGH, do 1949 pod nazwą Akademia Górnicza).

Na AGH kierował Katedrą Urządzeń Rolniczych (1945-1951), Katedrą Geodezji (1951-1969), Instytutem Geodezji Górniczej i Przemysłowej (1969-1979). W 1974 współtworzył i został kierownikiem Zakładu Informatyki Geodezyjno-Kartograficznej (do 1980). Od 1951 był profesorem nadzwyczajnym, od 1960 profesorem zwyczajnym; w 1954 i 1960-1964 pełnił funkcję dziekana Wydziału Geodezji Górniczej, a w latach 1954-1956 był prorektorem AGH. W 1980 przeszedł na emeryturę.

Od 1952 wchodził w skład Komitetu Geodezji PAN, był jednym z współtwórców tego komitetu, do 1953 wiceprzewodniczącym, następnie dwukrotnie (1953-1972 i 1985-1990) przewodniczącym; w 1990 nadano mu tytuł honorowego przewodniczącego. W 1983 wybrany na członka-korespondenta PAN, w 1989 został członkiem rzeczywistym. W tym samym roku został członkiem czynnym PAU. Był członkiem rad naukowych Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie w latach 1952-1991 (1975-1991 przewodniczącym), Centrum Informatycznego Geodezji i Kartografii w Warszawie (przewodniczący 1974-1988), Instytutu Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN w Warszawie (1975-1986). Był także członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów.

Brał aktywny udział w pracach szeregu towarzystw naukowych polskich i międzynarodowych. Członek Towarzystwa Uniwersytetów Powszechnych od 1938, kierował oddziałem krakowskim Towarzystwa, w 1969 otrzymał członkostwo honorowe. Od 1945 działał w Stowarzyszeniu Geodetów Polskich (członek honorowy 1980), od 1957 w Polskim Towarzystwie Fotogrametrii i Teledetekcji (do 1984 pod nazwą Polskie Towarzystwo Fotogrametryczne), od 1950 w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii (1986-1989 prezes Zarządu Głównego, 1989 prezes honorowy). Członek Międzynarodowej Asocjacji Geodetów w Międzynarodowej Unii Geodezyjno-Geofizycznej (1991 członek honorowy) oraz Międzynarodowej Federacji Geodetów (współorganizator i przewodniczący Komisji Literatury Geodezyjnej). W 1980 został także członkiem honorowym Węgierskiego Towarzystwa Geodezji i Kartografii.

W 1966, 1972, 1975 i 1980 otrzymał nagrody resortowe, w 1974 i 1990 zespołowe Nagrody miasta Krakowa, w 1976 Nagrodę Prezesa Głownego Urzędu Geodezji i Kartografii. Był również laureatem kilku nagród rektora AGH. Został wyróżniony doktoratem honoris causa m.in. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Odznaczono go m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą, Krzyżami Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz złotymi odznakami "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa" i "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii".

Był autorem cenionych podręczników z geodezji i planowania przestrzennego, a także wielu innych prac naukowych. Niektóre publikacje:

Projekt zastosowania zdjęć fotolotniczych przy pracach związanych z przebudową ustroju rolnego na terenach województw południowych (1939)
Scalenie rolne jako realizacja programowego zagospodarowania obszaru (1939)
Geodezja (1958, wiele wydań)
Planowanie osiedli wiejskich jako realizacja regionalnych planów zagospodarowania przestrzennego (1966)
Koncepcja systemu informacji kompleksowej o terenie w procesie planowania przestrzennego (1978)
Geodetic and Cartographic Problems in Country and Town Planning (1988)
Nicolaus Copernicus - Geodetist and Cartographer (1991, współautor).