Mieczysław Słaby
Z Wikipedii
Mieczysław Słaby (ur. 9 grudnia 1905 w Przemyślu, zm. 15 marca 1948), lekarz polski, major WP, uczestnik obrony Westerplatte we wrześniu 1939.
Pochodził z Przemyśla, był synem pracownika kolejowego Józefa i Agnieszki z domu Rebizant. Jeden z jego braci, Franciszek, był zawodowym podoficerem Wojska Polskiego. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Gimnazjum im. Kazimierza Morawskiego. W latach szkolnych związany był ze sportem i harcerstwem. Od 30 marca 1918 roku, tj. od chwili założenia Harcerskiego Klubu Sportowego „Czuwaj Przemyśl”, aż do śmierci w 1948 roku, był jego czynnym członkiem. Przez wiele lat występował jako zawodnik drużyny piłkarskiej, w latach 1920 – 1921 wchodził w skład zarządu klubu, a po studiach został jego społecznym lekarzem. Mieczysław Słaby ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w 1933. W 1935 został powołany do wojska.
4 sierpnia 1939 przybył na Westerplatte w stopniu kapitana. Organizował służbę sanitarną, założył prowizoryczną izbę szpitalną. W czasie obrony Westerplatte udzielał skutecznej pomocy wszystkim rannym (ok. 40), mimo zatrzymania przez gdańskich celników stołu operacyjnego i zniszczenia gabinetu ze sprzętem podczas bombardowania. Po kapitulacji wraz z innymi oficerami został ulokowany w Hotelu Centralnym w Gdańsku, następnie trafił nie do oflagu, a Stalagu I w Klein Dexen pod Królewcem. W obozie udzielał pomocy medycznej innym jeńcom oraz cywilom wywiezionym na roboty. Po pewnym czasie z powodu choroby żołądka został umieszczony w szpitalu więziennym w Królewcu, gdzie przebywał do końca wojny.
W 1945 powrócił do Przemyśla. Zgłosił się do służby w Wojsku Ochrony Pogranicza (został awansowany do stopnia majora), pracował społecznie także w służbie zdrowia poza wojskiem (ubezpieczalnia, Szpital Miejski, szkoły). 1 listopada 1947 został aresztowany pod zarzutem rzekomego naruszenia tajemnicy wojskowej; prawdopodobnie został oskarżony o przynależność do organizacji WiN. Przez prawie miesiąc przetrzymywano go w Przemyślu, a następnie potajemnie wywieziono do Krakowa i osadzono w więzieniu na Montelupich. Zmarł po kilku miesiącach pobytu w areszcie śledczym; do jego śmierci przyczyniły się brutalne traktowanie w czasie przesłuchań, warunki więzienne i brak pomocy medycznej. Major Mieczysław Słaby zmarł 15 marca 1948 roku. Pochowano go bez wiedzy i udziału najbliższej rodziny na cmentarzu wojskowym w Krakowie przy ul. Prandoty. Po 42 latach od tamtych tragicznych wydarzeń, w wyniku postępowania rehabilitacyjnego, prowadzonego przez Naczelną Prokuraturę Wojskową, major Słaby został oficjalnie oczyszczony ze stawianych mu zarzutów. Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Virtuti Militari oraz Medalem a Udział w Wojnie Obronnej 1939 roku.
W 1989 imię Mieczysława Słabego - na wniosek środowiska westerplatczyków - nadano Zespołowi Szkół Medycznych w Gdańsku. 18 maja 1991 roku na przemyskim „Czuwaju” odbyła się uroczystość z udziałem siostry Majora i jego bratanicy. Odsłonięto wówczas pamiątkową tablicę poświęconą majorowi Słabemu i odtąd stadion „Czuwaju” nosi jego imię.
