Nachman Syrkin
Z Wikipedii
Nachman (Nahman) Syrkin (1868-1924) był politycznym teoretykiem i jednym z założycieli syjonizmu socjalistycznego. Urodził się w Imperium Rosyjskim (obecnie są to terytoria Białorusi). W młodości oddziaływały na niego idee syjonizmu i socjalizmu, przez co poświęcił się połączeniu obu koncepcji. Przyłączył się do niego Ber Borochov, jednak w przeciwieństwie do tego ostatniego, Syrkin nie był marksistą. Był on przywódcą frakcji syjonizmu socjalistycznego na Pierwszym Kongresie Syjonistycznym w 1897 roku i zaproponował utworzenie Żydowskiego Funduszu Narodowego. Był również pierwszym, który postulował osiedlanie emigrantów w Palestynie w kolektywnych osadach (które później przybrały postać kibuców).
W przeciwieństwie do wielu ówczesnych socjalistycznych myślicieli, Syrkin czuł się komfortowo ze swoim żydowskim dziedzictwem, choć nie wyraził tego wprost w swoim eseju pt. "Problem żydowski i żydowskie państwo socjalistyczne" (1898) - posługiwał się biblijnymi przykładami chcąc przekazać zasady sprawiedliwości społecznej, władzy itd.
Syrkin pracował nad tworzeniem socjalistycznych grup syjonistycznych na obszarze całej Środkowej Europy. Po studiach w Niemczech i Francji, powrócił do Rosji po rewolucji w 1905 r. Później przeniósł się do USA, gdzie został liderem partii Poale Zion w Ameryce.
W 1919 roku został członkiem delegacji Żydów amerykańskich na konferencję wersalską kończącą I wojnę światową (1919 rok). Był także wiodącą postacią światowej konferencji Poale Zion w tym samym roku, odwiedził także Palestynę w celu utworzenia planu osadnictwa kibucowego. Planował powrót do Palestyny, ale zmarł w wyniku ataku serca w Stanach Zjednoczonych.
[edytuj] Prace
- Essays on socialist Zionism (Eseje o syjonizmie socjalistycznym), New York 1935
