NASCAR
Z Wikipedii
NASCAR | |
Dyscyplina | Wyścigi samochodowe |
Data założenia | 1948 |
Liczba zespołów | NEXTEL Cup: 22 Busch Series: 25 Truck Series: 23 |
Państwo | USA, Kanada, Meksyk |
Obecny mistrz | NEXTEL Cup: Jimmie Johnson (2006) Busch Series: Kevin Harvick (2006) Truck Series: Todd Bodine (2006) |
Oficjalna strona internetowa |
NASCAR (National Association for Stock Car Auto Racing) – Narodowa Organizacja Wyścigów Samochodów Seryjnych – jest to największa organizacja wyścigowa w Stanach Zjednoczonych. Trzy największe serie prowadzone przez NASCAR to Nextel Cup Series, Busch Series i Craftsman Truck Series. NASCAR prowadzi także serie NASCAR Regional Racing, Whelen Modified Tour oraz Dodge Weekly Series. Łącznie NASCAR patronuje 1500 wyścigom na 100 torach w 38 stanach, oraz Kanadzie i Meksyku. Od 1996 do 1998 roku NASCAR organizował także jeden wyścig w Japonii, a w 1988 roku odbył się też wyścig w Australii.
Organizacja NASCAR rozpoczęła swoją działalność w południowej części Stanów Zjednoczonych. Teraz wyścigi NASCAR są drugim najpopularniejszym sportem w USA, wyprzedza je tylko National Football League. Na całym świecie wyścigi NASCAR transmitowane są w ponad 150 krajach. Na liście 20 najpopularniejszych imprez sportowych w USA wyścigi NASCAR zajmują aż 17 pozycji. NASCAR ma 75 milionów zdeklarowanych fanów, którzy co roku na gadżety sygnowane przez organizację wydają ponad 2 miliardy dolarów. Jest to najbardziej przywiązana do marki grupa ludzi wśród wszystkich sportów. Rezultatem tego jest wysokie miejsce NASCAR na liście Fortune 500.
Główna kwatera NASCAR znajduje się w mieście Daytona Beach na Florydzie. NASCAR ma także cztery biura w Karolinie Północnej w miastach Charlotte, Mooresville, Concord i Conover. Pozostałe siedziby znajdują się w Nowym Jorku, Los Angeles i Arkansas. Dwa międzynarodowe biura znajdują się w Mexico City i Toronto.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Początki NASCAR
W pierwszej dekadzie XX wieku miasto Daytona Beach na Florydzie było znane jako miejsce ustanawiania lądowych rekordów prędkości. Plaże Daytony stały się Mekką dla entuzjastów wyścigów. W latach 1905-1935 ustanowiono tam piętnaście rekordów. Później kierowcy przenieśli się jednak na Słone Jezioro Bonneville. Rok później w Daytonie zaczęto organizować wyścigi samochodowe. Kierowcy ścigali się na owalnym torze, gdzie jedną prostą stanowiła plaża, a drugą Stanowa Droga A1A.
Wcześni kierowcy wyścigowi byli zazwyczaj wplątani w tzw. Rum-Running (nocne rozwożenie nielegalnego alkoholu do barów na północy USA). Kierowcy uciekali przed policją po krętych drogach. Cała sytuacja miała miejsce w czasie Prohibicji w USA. Dzięki zyskom uciekinierzy mogli podrasowywać swoje samochody, które stawały się coraz szybsze i bardziej sterowne, stopniowo pokochali oni szybką jazdę. Gdy w 1933 roku na mocy 21 poprawki prohibicja została zniesiona, właściciele tych "samochodów wyścigowych" widzieli jak ich biznes wysechł. Kierowcy zaczęli ścigać się miedzy sobą, jednak wielu z nich pragnęło sławy i pieniędzy. Wyścigi te stały się popularną rozrywką na południu USA; szczególnie w Wilkes County, regionie Karoliny Północnej.
[edytuj] William France Sr.
Mechanik William France Sr. w 1935 roku przeprowadził się z Waszyngtonu do Daytona Beach. Znał historię pobijanych tam rekordów prędkości. France wziął udział w jednym z wyścigów w 1936 roku i zajął piąte miejsce.
France widział że ludzie dobrze się bawią oglądając wyścigi samochodów seryjnych. Większość kierowców w tych czasach padała jednak ofiarą nieuczciwych promotorów, którzy wyjeżdżali przed podzieleniem się pieniędzmi z zawodnikiem. W 1947 roku wiedział że te wyścigi nie będą się rozwijać bez formalnej organizacji, określonych zasad i z góry ustalonego kalendarza mistrzostw. 14 grudnia 1947 roku France rozpoczął rozmowy z kierowcami, promotorami i mechanikami. Odbywały się one w barze Ebony, w hotelu Streamline, położonym przy głównej ulicy Daytona Beach. Zakończyły się 21 lutego 1948 roku, powołaniem organizacji o nazwie NASCAR.
[edytuj] Od Strictly Stock do Grand National
Pierwszy wyścig NASCAR, w którym ścigały się samochody dokładnie seryjne odbył się na torze Charlotte Speedway, 19 czerwca 1949 roku. Wyścig wygrał Jim Roper, po dyskwalifikacji Glenna Dunnaway'a za stosowanie niedozwolonych tylnych sprężyn. Jim Roper za zwycięstwo w wyscigu otrzymał 2000 dolarów. W wyścigu startowała też pierwsza kobieta w NASCAR. Była nią Sara Christian. Sara zajęła 14 pozycję, lecz nie ukończyła wyścigu, w 148 okrążeniu musiała wycofać się z powodu przegrzewającego się silnika. Główna seria wyścigów, była wówczas znana jako "Strictly Stock Division". Samochody startujące w tej serii niczym nie różniły się od modeli fabrycznych. Z początkim 1950 roku dywizja zmieniła nazwę na "Grand National". Po kilku latach modyfikacje zapewniające większe bezpieczeństwo kierowcą, a także większą moc samochodów, zostały dopuszczone. Na początku lat 60. samochody były budowane już od zera jako samochody wyścigowe i tylko karoseria musiała przypominać tą z modeli seryjnych.
Jedne z torów, na którym w inauguracyjnym sezonie odbywał się wyścig, jest w kalendarzu NASCAR do dziś: Martinsville Speedway. Kolejny stary tor, na którym wyścigi odbywają się dalej to Darlington Raceway, który został otwarty w 1950 roku. Najstarszy tor, na którym dziś odbywają się wyścigi Nextel Cup to Indianapolis Motor Speedway, wybudowano go w 1909 roku; jednakże, pierwszy wyścig NASCAR odbył się tam dopiero w 1994.
W pierwszych sezonach większość wyścigów odbywała się na torach owalnych o długości od 0,5 do 1 mili (800 do 1600 metrów) Darlington Raceway, pierwszy "Superspeedway" wybudowano w Darlington w Karolinie Południowej w 1950 roku był dłuższy (1.38 mili/2.22 km), szerszy, szybszy i bardziej nachylony niż każdy inny tor, na którym kierowcy ścigali się wcześniej. Wyścig w Darlington, był najbardziej prestiżowym wyścigiem w kalendarzu aż do 1959 roku. Wtedy właśnie otwarto Daytona International Speedway. Gigantyczne 2.5 milowy (4 kilometry) tor, o zakrętach nachylonych pod kątem 31 stopni. Tor ten wybudowany na bagnach w Daytona Beach przez Williama France'a Sr. stał się ikoną tego sportu.
Pierwszy wyścig NASCAR poza granicami USA odbył się w Kanadzie, 1 lipca 1952 roku. 200-okrążeniowy wyścig wygrał Buddy Shuman. Rozegrano go na torze Stamford Park niedaleko wodospadu Niagara.
[edytuj] Początek nowej ery
Na początku lat 70. NASCAR wprowadził pewne zmiany w swoich strukturach. Sponsorem głównej serii została kompania tytoniowa R.J. Reynolds. Kompania szukała nowych sposobów na swoją reklamę po tym jak władze w USA zakazały telewizyjnej reklamy produktów tytoniowych. Główna seria NASCAR nosiła od 1971 roku nazwę "Winston Cup". Nowy system punktacji i dodatkowe nagrody pieniężne za punkty wywalczone w całych rozgrywkach sprowokowały kierowców i zespoły do stałej walki na przestrzeni całego sezonu, a nie w wybranych wyścigach tak jak to miało miejsce do tej pory, wśród pewnej części kierowców. Niższa dywizja NASCAR, która do tej pory nosiła nazwę Late Model Sportsman, przejęła nazwę Grand National, a kilka lat później jej sponsorem zostały Browary Busch.
Na początku lat 70. zaczęto także transmitować pierwsze fragmenty wyścigów w telewizji ABC. Pojawiały się one w paśmie Wide World of Sports. W końcu w 1979 roku wyścig Daytona 500 został pierwszym wyścigiem transmitowanym w telewizji na żywo od początku do końca. W ostatnim okrążeniu wyścigu dwaj kierowcy, którzy zmieniali się na prowadzeniu, Cale Yarborough i Donnie Allison, rozbili się na tylnej prostej. Wyścig wygrał Richard Petty. W tym samym czasie Yarborough, Allison i brat Allisona, Bobby wysiedli ze swoich samochodów i rozpoczęli walkę na pięści. Ten dramat i emocje związane z tym sportem stworzyły wyścigom NASCAR żywą reklamę, dzięki której każdy kolejny wyścig był chętniej oglądany przez widzów w USA.
[edytuj] NASCAR Nextel Cup Series
[edytuj] Opis
Nextel Cup Series to aktualnie najwyższa profesjonalna seria NASCAR, a w konsekwencji najpopularniejsza i przynosząca największe zyski. Pula nagród w każdym wyścigu przekracza 4 miliony dolarów. Kierowcy ścigają się przez 10 miesięcy w roku i w tym czasie biorą udział w 36 wyścigach. Pierwszym mistrzem Nextel Cup został Kurt Busch, a aktualnym mistrzem jest Jimmie Johnson, który wywalczył tytuł w sezonie 2006.
Nextel Cup Series, to dawna seria Winston Cup, nazwa serii zmieniła się wraz z początkiem roku 2004. Nowym sponsorem został wówczas gigant telekomunikacyjny Sprint-Nextel.
W roku 2007 po raz pierwszy w serii NASCAR wystartują samochody z poza wielkiej trójki amerykańskich producentów. Toyota wystawi 3 zespoły składające się z 7 kierowców.
[edytuj] Tory
Wyścigi NASCAR nie są rozgrywane na identycznych torach owalnych. Zasadniczą różnicą jest długość każdego z torów. Długość okrążenia najkrótszego z nich – Martinsville Speedway to 0,526 mili (847 metrów). Najdłuższy owal to Talladega Superspeedway – 2,66 mili (4,28 kilometra). Drugą z zasadniczych różnic jest typ owalu. Wyróżnia się bardzo wiele typów: klasyczne owale np. Martinsville Speedway, tri-ovale np. Kansas Speedway, Richmond International Raceway, D-ovale (owal przypominający kształtem literę 'D') np. California Speedway, oraz Quad-Ovale np. Atlanta Motor Speedway, Lowe's Motor Speedway. Jest także wiele owali o indywidualnych kształtach np. Pocono Raceway (przypominający kształtem trójkąt.) czy Indianapolis Motor Speedway (przypominający kształtem prostokąt). Każdy z owali ma także inne nachylenie zakrętów i prostych. Kierowcy ścigają się także na torach drogowych takich jak Watkins Glen International i Infineon Raceway. Tory drogowe są jedynymi na których NASCAR dopuszcza możliwość ścigania się w deszczu, jednak jeszcze nigdy nie miało to miejsca.
Najszybszym torem w kalendarzu Nextel Cup jest Talladega Superspeedway. Rekordowa średnia prędkość wyścigu rozegranego na tym torze to 188 mph (303 km/h). Rekord kwalifikacyjny (średnia prędkość jednego mierzonego okrążenia w kwalifikacjach) na torze Talladega Superspeedway został ustanowiony przez Billa Elliotta w 1987 roku i wynosi 212.809 mph (342.483 km/h). Najwolniejszym torem jest Infineon Raceway, tor drogowy gdzie rekord wyścigu wynosi 81 mph (130 km/h) a okrążenia kwalifikacyjnego 99 mph (159 km/h). Najwolniejszym torem owalnym jest Martinsville Speedway Rekordowa średnia prędkość wyścigu, na tym niemal płaskim torze to 82 mph (132 km/h) a kwalifikacji 98 mph (156 km/h). Rekordowa średnia prędkość wyścigu to średnia prędkość wszystkich okrążeń zwycięzcy wyścigu, łącznie z okrążeniami spędzonymi pod żółtymi flagami.
Tory o długości poniżej jednej mili nazywane są "short-trackami". Tory o długości powyżej jednej mili to "superspeedway'e", jednak według dzisiejszych standardów takie tory nazywane są torami "średnimi", a nazwą "superspeedway" określa się tory dłuższe niż dwie mile.
[edytuj] Lista torów Nextel Cup Series
Lista torów, na których aktualnie odbywają się wyścigu o "Puchar Nextela".
Nazwa | Położenie | Długość | Typ | Nachylenia |
---|---|---|---|---|
Atlanta Motor Speedway | Hampton, Georgia | 1,5 mili | Quad-Oval | 24/24/24/24/5/5 |
Bristol Motor Speedway | Bristol, Tennessee | 0,533 mili | Owal | 36/36/36/36/16/16 |
California Speedway | Fontana, Kalifornia | 2 mile | D-Shaped Oval | 14/14/14/14/11/3 |
Chicagoland Speedway | Joliet, Illinois | 1,5 mili | D-Shaped Oval | 18/18/18/18/11/5 |
Darlington Raceway | Darlington, Karolina Południowa | 1,366 mili | Egg-Shaped Oval | 25/25/23/23/2/2 |
Daytona International Speedway | Daytona Beach, Floryda | 2,5 mili | Tri-Oval | 31/31/31/31/18/3 |
Dover International Speedway | Dover, Delaware | 1 mila | Owal | 24/24/24/24/9/9 |
Homestead-Miami Speedway | Homestead, Floryda | 1,5 mili | Owal | 20/20/20/20/3/3 |
Indianapolis Motor Speedway | Speedway, Indiana | 2,5 mili | n/o | 9/9/9/9/0/0 |
Infineon Raceway | Sonoma, Kalifornia | 1,949 mili | Tor Drogowy | --- |
Kansas Speedway | Kansas City, Kansas | 1,5 mili | D-Shaped Oval | 15/15/15/15/10,4/5 |
Las Vegas Motor Speedway | Las Vegas, Nevada | 1,5 mili | Tri-Oval | 20/20/20/20/9/3 |
Lowe's Motor Speedway | Concord, Karolina Północna | 1,5 mili | Quad-Oval | 24/24/24/24/5/5 |
Martinsville Speedway | Martinsville, Wirginia | 0,526 mili | Owal | 12/12/12/12/0/0 |
Michigan International Speedway | Brooklyn, Michigan | 2 mile | D-Shaped Oval | 18/18/18/18/12/5 |
New Hampshire International Speedway | Loudon, New Hampshire | 1,058 mili | Owal | 12/12/12/12/2/2 |
Phoenix International Raceway | Avondale, Arizona | 1 mila | Tri-Oval | 11/11/9/9/0/0 |
Pocono Raceway | Long Pond, Pensylwania | 1 mila | n/o | 14/8/6/x/x/x |
Richmond International Raceway | Richmond, Wirginia | 0,750 mili | D-Shaped Oval | 14/14/14/14/8/2 |
Talladega Superspeedway | Talladega, Alabama | 2,66 mili | Tri-Oval | 33/33/33/33/18/2 |
Texas Motor Speedway | Fort Worth, Teksas | 1,5 mili | Quad-Oval | 24/24/24/24/5/5 |
Watkins Glen International | Watkins Glen, Nowy Jork | 2,45 mili | Tor Drogowy | --- |
Legenda:
Nazwa: Pełna oficjalna nazwa obiektu
Położenie: Miasto i stan, w którym znajduje się tor
Długość: Długość jednego okrążenia toru
Typ: Typ toru
Nachylenia: Nachylenia na: 1 zakręcie/2 zakręcie/3 zakręcie/4 zakręcie/Przedniej prostej/Tylnej prostej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- NASCAR.com, oficjalna strona NASCAR
- Polskojęzyczna strona o NASCAR
- NASCAR (en) - nieoficjalna strona NASCAR