Niewydolność serca

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Niewydolność serca wynika z niemocy serca do dostarczania odpowiedniej ilości krwi do narządów obwodowych. Tym sposobem powstaje ujemny bilans między ilością krwi dostarczonej a krwi potrzebnej. Przyczyną takiego stanu są choroby serca np. niedokrwienie, martwica, arytmia, niedomykalność zastawek.

Niewydolność serca prawokomorowa objawia się obrzękiem kończyn dolnych, nadmiernym wypełnieniem żył szyjnych, przekrwieniem wątroby, nocnym moczeniem, białkomoczem, a w jamach opłucnych gromadzi się płyn. Najeczęstszą jej przyczyną jest niewydolność wtórna do niewydolności lewokomorowej, ale może powstać też izolowana, np. w wyniku zawału prawej komory.

Niewydolność serca lewokomorowa charakteryzuje się dusznościa wysiłkową i spoczynkową, sinicą, odkaszliwana jest rdzawoczerwona plwocina, występuje częstoskurcz.

	Niewydolność serca
(Insufficiaentia cordis, cardiac failure)
ICD-10:	I50
I50.0 Niewydolność serca zastoinowa (prawokomorowa)
I50.1 Niewydolność serca lewokomorowa
I50.2 {{{X.2}}}
I50.3 {{{X.3}}}
I50.4 {{{X.4}}}
I50.5 {{{X.5}}}
I50.6 {{{X.6}}}
I50.7 {{{X.7}}}
I50.8 {{{X.8}}}
I50.9 {{{X.9}}}

[edytuj] Stopnie niewydolności serca wg. NYHA

I - nie występują zmiany przy normalnym obciążeniu
II - niewielkie zmiany przy normalnym obciążeniu, wydolność fizyczna jest zmniejszona
III - znacznie osłabiona wydolność przy niedużym obciążeniu
IV - duszność spoczynkowa